China 12 augustus 2006 tot en met 6 september 2006
Dag 1. Zaterdag 12 augustus: Amsterdam – Wenen – Shanghai
De grote dag is aangebroken, vandaag vertrekken we voor een reis van een maand door China.
Om 7.15 uur worden we thuis opgepikt en rijden we naar Schiphol.
Om 10.40 uur vliegen we met Austrian Airways in een A318 in 1 uur en 50 minuten naar Wenen.
In Wenen hebben we een korte overstap en om 14.40 vertrekken we richting Shanghai in een A330 voor een reis van 10 uur en 35 minuten.
Beide vluchten zijn goed en rustig verlopen.
We hebben alleen bijna niet geslapen, want we reizen voor ons overdag en komen dus rond 1 uur ’s nachts aan, maar dan is het in Shanghai al 7 uur in de ochtend.
We slaan dus een gehele nacht over waardoor de kans op een jetlag wel groot wordt.
De komende 2 dagen zullen we er snel achter komen of we ons er doorheen hebben getrokken of dat we er niet aan kunnen wennen.
Dag 2. Zondag 13 augustus: Shanghai
Precies op tijd landen we op Shanghai.
Eerst door de douane met allerlei formulieren die ingevuld moeten worden.
Onze gids Oliver staat al op ons te wachten.
Het is hier al behoorlijk warm, tussen de 36 en de 38 graden.
Snel het busje met airco in.
Vanuit het vliegveld is het ongeveer 1 uur rijden naar downtown Shanghai.
We stoppen bij ons eerste hotel: Broadway Mansions.
We gaan even 2 uurtjes slapen en ons even opfrissen en dan komt Oliver ons weer ophalen.
De hotelkamer is erg mooi en het hotel ligt midden in Shanghai bij de Bund.
De 2 uurtjes slapen hebben ons goed gedaan en we gaan met de gids een deel van de stad bekijken.
Als eerste gaan we een kijkje nemen bij een grote parel winkel.
Hier wordt uitleg gegeven over de verschillende soorten.
De prijzen vallen reuze mee, maar op de eerste dag gaan we nog geen sieraden kopen.
We nuttigen de lunch in een restaurant.
Al gelijk moeten we met stokjes eten, maar dat is gelukkig geen probleem voor ons.
Er komen allerlei verschillen schaaltjes eten op tafel en het lijkt meer op een diner voor 4 personen, dan een lunch voor 2!
Het smaakte verder allemaal goed.
Vervolgens gaan we naar de Barstraat.
Dit is een plek waar veel toeristen zijn, maar ook veel lokalen.
Veel bars en restaurants en alles in een Amerikaanse stijl.
Al snel zijn we daar weg en gaan verder naar Chinatown.
Dat ziet er een stuk leuk uit.
Heel veel mensen en heel veel verkeer.
We nemen een kijkje in de Yu-tuin.
Hier staan veel oude gebouwen die zijn gebouwd door een hoge ambtenaar van de Ming-dynastie.
Ook ligt hier het Huxingting-theehuis, welke ruim 150 jaar oud is.
Overal ligt water waar heel veel koikarpers in zwemmen.
De chinezen zijn gelukkig niet opdringerig dus we kunnen nog rustig door de stad lopen.
De laatste stop deze middag is op de Bund.
Dit is één van de sfeervolste boulevards van de wereld.
Met uitzicht op de Huangpu rivier, Oriental Pearl Tower en de Jin Mao Tower (420m hoog, het hoogste gebouw van Shanghai) is dit een erg mooie plek waar we vanavond met de lampjes zeker nog een keer gaan kijken.
Voordat we terug gaan naar het hotel, stoppen we nog bij een theehuis waar we de verschillende soorten thee gaan proeven door middel van een theeceremonie.
De lekkerste 3 theesoorten hebben we gekocht om thuis nog eens lekker van te genieten.
Nu mogen we 1 ½ uur bijkomen op onze hotelkamer waarna we het diner zullen nuttigen en gaan genieten van Shanghai by night.
Het avondeten was erg goed.
Noodles, inktvis, varken en paksoi.
Chique restaurant met alleen chinezen.
De stad is erg mooi verlicht.
De Bund was heel mooi en daar hebben we even staan genieten, samen met vele andere mensen.
Er was een familie die met mij op de foto wilde.
Dit zal dus wel vaker gebeuren.
Nu tijd om te slapen: 21.30 uur.
De wekker gaat om 8.30 uur dus we kunnen eens lekker bij gaan slapen.
Dag 3. Maandag 14 augustus 2006: Shanghai
We hebben heerlijk en lang geslapen en kunnen we helemaal tegenaan vandaag.
Eerst een ontbijtje in het hotel.
Dat was niet bijzonder, maar verder wel goed.
Om 11.30 uur werden we opgepikt door de gids en gingen we naar een Mongools restaurant voor een wok lunch.
Dat was dus massa productie voor alle toeristen in Shanghai.
Absoluut niet ons ding en het smaakte ook niet lekker.
Na de lunch gingen we naar het Shanghai museum.
4 verdiepingen met circa 200.000 voorwerpen variërend van bronzen beelden, Boeddhistische sculpturen, keramiek en porselein tot zegels, munten, handschriften, kleding, schilderwerk en meubels.
Een heel divers museum wat een goed beeld geeft op de Chinese cultuur.
Vervolgens zijn we naar een zijden fabriek + winkel geweest om te kijken hoe zijden ontstaat en hoe het proces tot kleding of dekbedvulling in zijn werking gaat.
We konden een extra uitstapje maken vandaag wat eigenlijk niet in het programma staat.
Een acrobatenvoorstelling in het theater.
De voorstelling duurde 1 ½ uur en was een hele happening.
Lenige meisjes, mannen die door ringen springen, jongleurs, drakendans, touwen, jongen die op een grote stapel van stoelen klom en als laatste act 4 mannen in een ronde kooi die op motoren door de kooi reden op hoge snelheid zonder elkaar te raken.
Ondertussen was het tijd geworden voor het diner.
Dit was gelukkig wel goed, dus we hebben weer genoten.
Als laatste van de dag zijn we naar het 420m hoge Jin Mao Building gegaan voor een nightview over de stad.
Op de 88ste verdieping zit de uitkijkpost.
Dit gebouw is na de Taipei Tower in Taiwan en de Petronas Twin Towers in Kuala Lumpur het hoogste gebouw van de wereld.
We hadden een prachtig uitzicht op de stad die tot aan de horizon verlicht is.
Zeker een bezoek waard.
Op de 55ste tot de 88ste verdieping ligt het Grand Hyatt hotel en van boven kun je zo’n 33 verdiepingen naar beneden kijken in de lobby.
Dag 4. Dinsdag 15 augustus: Wuhan (1.235 km)
De dag begon vroeg om 7.00 uur.
Eerst een ontbijtje en daarna tijd om Shanghai achter ons te laten.
We vertrokken vanaf Shanghai International Airport om 10.20 uur voor een vlucht van 1 uur en 25 minuten naar Wuhan.
Een nieuwe stad betekent een nieuwe gids: Lisa.
Als eerste gingen we lunchen in Wuhan.
Sommige dingen waren goed, anderen wat minder.
Daarna eerste inchecken in het Holiday Inn Hotel.
Weer een mooie kamer.
De eerste stop was bij een Bonzai bomen tuin met ook diverse stenen en kristallen.
Het lijkt hier een stuk warmer te zijn dan in Shanghai, want het zweet loopt na een aantal minuten al over onze rug.
Via de eerste brug die is gemaakt in 1957 over de Yangtse rivier komen we aan bij de slangenberg.
Op deze berg staat de 51 meter hoge Toren van de Gele Kraanvogel.
Bovenaan is een mooi uitzicht over de stad.
Als laatste van de dag het diner.
Na de Mongoolse wok is dit het meest teleurstellende.
Niet lekker, vet en rare smaken.
Niet zo geslaagd dus.
Dag 5. Woensdag 16 augustus: Yichang (340 km)
Na een welverdiende nachtrust ging de wekker om 6.45 uur.
Vandaag een lange rit van ruim 3 uur naar Yichang.
De eerste stop is in Jiangling.
We bezoeken het museum waar diverse opgravingen liggen.
Er zijn ook diverse graven gevonden.
Een tombe stond in het museum, maar ook de persoon uit die tombe.
Door een bepaalde rode vloeistof in de tombe, is deze man heel goed bewaard gebleven en kun je goed zien hoe hij eruit zag.
Al zijn organen waren uit zijn lichaam gehaald en lagen ernaast, net zo goed behouden als hijzelf.
Ook alle tanden zijn nog in goede staat aanwezig.
Het tweede bezoek in Jiangling zijn de stadsmuren.
Deze dateren uit de Song-periode en zijn ruim 9.300 meter lang.
Daarna door gereden naar Yichang.
Deze plaats ligt aan de Yangtse rivier.
Hier hebben we een bezoek gebracht aan een borduur museum/winkel waar heel mooie schilderijen worden geborduurd.
Omdat we best veel tijd over hadden zijn we ook nog naar het museum van Yichang geweest.
Hier worden de verschillende opgravingen tentoongesteld die zijn gevonden in de Yangtse rivier in de verschillende periodes.
Veel potten en vazen van steen of van brons.
In het winkeltjes kon je ook opgravingen kopen die als antiek worden beschouwd.
Met een certificaat kun je die gewoon uitvoeren.
Dit hebben we maar niet geprobeerd.
Na het avondeten zijn we naar onze boot gereden voor de Yangtse cruise.
De boot heet: President Cruises no. 4.
Op de boot aangekomen konden we gelijk onze kamer upgraden.
Behoorlijk wat geld betalen voor iets meer luxe en een balkon van 1 bij 4 of zoiets.
We slapen er toch alleen, dus standaard is goed genoeg.
Na een debriefing, over wat we de komende dagen gaan doen, door Simon zijn we terug gegaan naar de kamer, want morgen worden we om 7.00 uur verwacht op het dek voor de eerste dam te zien.
Hopelijk worden we niet zeeziek.
Dag 6. Donderdag 17 augustus: Badong
Om 6.45 uur klonk uit de speakers in onze kamer een wake-up song.
De nacht hadden we redelijk goed geslapen.
Na een kopje thee bovenop het dek passeren we de Xiling-kloof van 76 kilometer lang.
Hierna volgt het ontbijt.
Dat zag er goed uit en was in buffet vorm.
Om 8.30 uur stappen we van de boot af in Sandouping waar we naar de drie kloven stuwdam gaan kijken.
Dit is de grootste stuwdam ter wereld en zal in 2009 helemaal klaar zijn voor gebruik.
Het gehele project heeft dan 17 jaar geduurd en waarschijnlijk zo’n 60 miljard dollar hebben gekost.
Wat interessante gegevens van de kloof:
Lengte 2.309 meter
Hoogte 185 meter
Breedte aan de basis 130 meter
Breedte aan de rug 18 meter
Volume meer dan 19 miljoen m3 beton + 196.000 ton staal
Aantal arbeiders tot 20.000
Capaciteit 85 miljard kilowatt stroom per jaar door 26 krachtcentrales met elk
450 ton zware turbines
De boten gaan door de stuwdam in 5 etappes die elk ongeveer 30 minuten duren en waarbij het water van 5 meter naar 27 meter hoog wordt gepompt.
Ook komt er een ligt voor de kleinere, lichtere schepen waarmee ze in een container in een soort ligt omhoog worden gebracht.
Dit kost slechts 30 minuten in totaal.
Na het project vanaf het hoogste punt te hebben bekeken, gaan we terug naar de boot om door de stuwdam heen te varen.
Het is er nogal druk, dus we staan in de “file” waardoor we eerst de lunch gaan nuttigen en daarna het proces van de dam live kunnen meemaken.
De lunch was ook heel goed geregeld, dus we konden met volle maagjes op het terras de dam bekijken.
In de loop van de middag nog even een dutje gedaan waarna iedereen met Kapitein Wei op de foto mocht.
Hierna het diner van Kapitein Wei.
Ook niks over te klagen.
’s Avonds was er een dansavond van Kapitein Wei waarbij de crew een aantal acts deed en de Kapitein een aantal dansjes deed.
Omdat er veel Engelsen op de boot zitten, hoef ik niet veel toe te lichten over deze avond: WAMC, vogeltjesdans, roeien in een lange rij, etc.
Tijd om te gaan slapen.
Dag 7. Vrijdag 18 augustus. Wushan
Ook deze morgen om 7.00 uur gewekt door de wake-up song.
Eerste het ontbijt genuttigd en daarna met een kleinere boot naar Shennong Stream.
In hele kleine bootjes voor maximaal 15 personen, gevaren door 6 mannen, werden we door de omgeving gevaren.
Op sommige stukken moesten 4 mannen van de boot af om ons met een touw door de sterke stroming heen te trekken.
Al met al was het een leuke tocht en hebben we van de mooie omgeving genoten.
Na de lunch bereiken we om 12.45 uur de 45 kilometer lange Wu-kloof met ook hier mooi uitzicht.
Op de boot worden allerlei demonstraties gegeven van parels tot borduren, maar dat hebben we al gezien dus we kunnen lekker rustig verder lezen in onze boeken.
Om 15.30 uur komen we aan in de 8 kilometer lange Qutang-kloof.
Na het avondeten krijgen we een show te zien van de verschillende lokale dansen.
Leuk om een keer gezien te hebben.
Ook deze avond gaan de Engelsen weer helemaal uit hun dak met de spelletjes en swingen op de muziek.
Gelukkig moeten we niet verplicht mee doen, want dat is echt niks voor ons.
De boot vaart de hele nacht door, maar daardoor slapen we gelukkig nog goed.
Dag 8. Zaterdag 19 augustus. Chongqing
Na de wekker om 7.00 uur en het ontbijt om 7.30 uur, vertrekken we om 8.15 uur van de boot voor een tocht in Fengdu naar “Ghost City”.
Dit is de “poort naar de onderwereld”.
Een bedevaartsoord dat vanaf de 7de eeuw voorzien is van tempels.
In diverse tempels worden verschillende beelden weergegeven zoals de koning van de onderwereld, het laatste oordeel, het Boeddhistische vagevuur (hel) en het Paviljoen van de hemelse zoon.
Er moeten verschillende opdrachten uitgevoerd worden gedurende de tocht, zoals 33 treden van een trap oprennen in 1 adem en minstens 3 seconden op 1 been op een kei staan.
Op de berg staat een beeld van de koning wat uit diverse onderdelen bestaat en vanaf de Yangtse rivier heel goed te zien is.
Na de lunch hebben we 3 uur geslapen en konden gelijk door naar het diner.
Daarna was er nog een show in de “disco”.
Om 22.30 uur was iedereen al weg en zaten wij er nog met 2 Nederlandse meisjes en 4 Duitsers.
Om 23.30 uur zijn wij ook maar gaan slapen, want ook morgen moeten we er om 7.00 uur uit en kunnen om 8.30 uur de boot verlaten.
Dag 9. Zondag 20 augustus. Dazu (174 km)
Deze ochtend was het tijd om te cruiseboot ter verlaten en de stad Chongqing te bekijken.
We namen afscheid van Simon en werden voorgesteld aan onze nieuwe gids: Kathy.
Allereerst gingen we naar “The Flying Tiger” museum.
Dit museum geeft een indruk van de oorlog van 1940-1945 en dan met name over de groep Flying Tigers.
Veel foto’s met informatie waren hier te bekijken.
Daarna gingen we naar het park van Chongqing.
Hier is een hele lange muur met daarop geschilderd de drie kloven en de Yangtse rivier met daarop aangegeven wat de waterstand nu is en wat het zal worden.
Daarbij wordt ook aangegeven hoeveel mensen er gedwongen moeten gaan verhuizen, want sommige plaatsen komen helemaal onder water te staan.
Deze mensen gaan dan naar hoger gelegen gebieden of naar andere plaatsen toe waar een nieuw huis gebouwd gaat worden.
Voor sommige plaatsen gaat dit over 150.000 mensen.
Dit alles wordt door China gefinancierd.
Ook worden sommige tempels beschermd door middel van het maken van een eiland eromheen of de gehele tempel steen voor steen naar hoger gelegen gebieden te verplaatsen.
Bij deze muurschildering zat ook een winkel waar een man zonder armen aan het schilderen was.
Hij was vanaf zijn 4de jaar zijn armen kwijt en heeft geleerd om alles met zijn mond en voeten te doen waaronder schilderen.
Het zag er indrukwekkend uit.
Om een indruk van de stad te krijgen zijn we een pagode binnengegaan en helemaal naar boven gelopen om de stad te bekijken.
Het blijft hier erg mistig, maar toch konden we het goed zien.
Al met al was het een zeer warme dag, want de temperatuur liep deze dag op tot 41 graden.
Ook in Chongqing hebben we een thee ceremonie gehad.
Weer heel andere gebruiken dan in Shanghai.
Daar hadden ze ook een poppetje van klei wat een straal water (net als manneke pis) liet lopen als je er heet water overheen giet en dit water 80 graden of meer is.
Zo weet je dus wanneer de temperatuur voor de thee goed is.
Natuurlijk wilden wij ook zo’n poppetje en ze kosten maar 1 euro per stuk.
Door naar Dazu waar we ruim 2 ½ uur over reden.
1e uur over een tolweg, daarna een landweg.
Het hotel is redelijk simpel (3 sterren) en het enige hotel in deze stad.
Harde bedden, gehorig en een douche waar bijna geen water uit komt.
Dag 10. Maandag 21 augustus: Dazu
Na het ontbijt stond er om 10.00 uur een trip naar Baodingshan in de planning.
Deze schatkamerberg ligt 15 km ten noordoosten van Dazu.
Hier staan de belangrijkste en mooiste Boeddhistische grotsculpturen van China die tot het wereldcultuurgoed van Unesco behoren.
Deze beelden zijn zo’n 800 jaar oud.
Er staan meer dan 10.000 beelden.
Indrukwekkend zijn:
Een Guanyin met meer dan 1.000 armen en de rustende Boeddha van 31m.
In de grot van de volmaakte verlichting is door middel van lichtinval van de zon een natuurlijke verlichting gecreëerd.
Na de lunch zijn we naar de 2e plek gegaan met Boeddhistische beelden: Beishan.
Deze noordelijke berg ligt 2 km ten noorden van Dazu.
Hier staan duizenden religieuze figuren en kalligrafieën in 264 nissen langs een 500m lange en gemiddeld 7m hoge rots.
Niet zo mooi en indrukwekkend als Baodingshan, want hier zijn veel beelden beschadigd op natuurlijke wijze.
Deze beelden zijn ongeveer 1.200 jaar oud.
Mooie beelden waren:
Avalokiteshvara; de godin van de barmhartigheid en de afbeeldingen van de Bodhisattva’s Samantabhadra en Manjushri; de symbolen van de overwinning over het kwaad.
Kathy gaf ons ook een les over het lezen van de Chinese taal.
Ieder teken heeft zo zijn eigen betekenis.
heeft de betekenis van een berg.
Dit is te zien aan de 3 punten.
Op een foto staat het teken voor: Difficulty à moeilijk.
Ook heeft ze onze namen in Chinese tekens gezet.
Niet letter voor letter, maar klank voor klank.
Terug in het hotel hebben we afscheid genomen van haar zodat zij vanavond nog naar huis kon rijden.
We zijn nog even de winkelstraat van Dazu ingelopen.
We kregen veel aandacht van de lokale mensen, vooral de kinderen die heel enthousiast “hello” zeiden tegen ons.
De kleding kost hier dus echt niks.
Een T-shirt voor 3 of 4 euro is geen probleem.
We hebben nog niks gekocht omdat we anders ook alles weer mee moeten sjouwen en de koffers anders veelste zwaar worden.
In de middag weer een lekker dutje gedaan, want in dit land met dit weer wordt je snel moe!
Dag 11. Dinsdag 22 augustus: Zigong (150 km)
We mochten vandaag weer lekker uitslapen.
Om 8.00 uur ging de wekker voor het ontbijt en om 10.00 uur zouden we vanuit het hotel vertrekken.
Onze nieuwe gids heet Bob.
We moesten ongeveer 3 uur rijden naar Zigong.
De lunch hebben we genuttigd in Neijiang, vlakbij Zigong.
Dit was een goede lunch wat ons het minder goede eten van de laatste 2 dagen deed vergeten.
In Zigong zijn we eerst naar het dinosaurusmuseum gegaan.
Dit was erg leuk, omdat dit voor ons beide de eerste keer was om de botten in het echt te zien.
Daarna naar het zoutmuseum.
Dit was heel klein en midden in een renovatie.
Geen noemenswaardig museum dus.
Na het inchecken in het hotel zijn we nog wat gaan wandelen, maar hier was alleen een lange straat met winkels.
Het diner was in het hotel.
Verder goed.
Na het diner hebben we wat tafeltennis gespeeld in de kelder van het hotel, waarna we in het café (ook onder het hotel) wat hebben gedronken.
Hier komt ook de lokale jeugd dus we werden hartelijk begroet.
Na een heerlijke douche nu lekker slapen in een goed bed en er weer vroeg uit!
Dag 12. Woensdag 23 augustus: Emeishan (226 km)
Deze ochtend stond er een rit van ruim 3 uur in de planning door de binnenlanden naar Leshan (erg hobbelig).
In de Lingyun-berg, die uitkijkt over het punt waar de drie rivieren Min, Dadu en Qingyi samenkomen, hakten Boeddhistische monniken in de 8ste eeuw een grote Boeddha (Dafo) uit.
Het zittende Boeddhabeeld is 71m hoog, zijn oren zijn 7m lang, de nagels van zijn grote teen 1,6m.
Met een bootje zijn we de Min rivier opgegaan om dit beeld vanaf het water te bekijken.
Vanaf het klooster dat tot de wolken reikt (Lingyunsi) konden we het beeld van bovenaf bekijken.
De lunch was in een hotel in Leshan.
We moesten nog een klein uurtje rijden naar ons hotel in Emeishan.
Na het inchecken zijn we nog wat gaan wandelen en toen kwamen we erachter dat ons hotel onderaan het Emei gebergte ligt, waar we morgen naartoe gaan.
Er waren daar veel watervallen en tempels.
Ook een gouden tempel onderaan de berg met een soort van rood kristal erin.
Het avond eten was in het hotel, maar dat leek meer op magnetron voedsel.
Jammer, maar helaas.
Dag 13. Donderdag 24 augustus: Chengdu (200 km)
Deze ochtend gaan we een klooster bekijken op de berg Emei (Emeishan).
Met de auto rijden we een stuk de berg op en gaan daarna met een kabelbaan verder de bergen in.
Het klooster bestaat uit een aantal tempels.
Voor elke tempel kunnen mensen kaarsen aansteken en 3 wierookstokken branden.
In elke tempel staan verschillende Boeddha’s van verschillende formaten en veel verschillende soorten.
Er zouden ook apen in de bergen moeten zitten, maar die hebben we niet gezien.
Er waren ook heel veel Chinese toeristen, dus erg rustig was het er zeker niet.
De lunch was in het hotel in Emeishan.
Was net zo bijzonder als het avondeten en het ontbijt, niet veel soeps dus, maar na de lunch rijden we door naar Chengdu voor een 5-sterren hotel!
De rit duurde ongeveer 2 uur.
Toen we bij Chengdu waren aangekomen, vond onze chauffeur het noodzakelijk om over een grote steen te rijden.
Die knalde rechts achterin onder tegen de carrosserie aan en onder het wiel door.
We reden de stad in, maar Rogier en ik hoorden al dat het niet goed zat.
We zeiden tegen Bob dat we waarschijnlijk een lekke band hadden (de auto hing ondertussen al scheef).
Hij zei dat ze wat rustiger naar het hotel zouden rijden!!!
Na een paar meter met 60 km/u besloot de chauffeur toch maar te stoppen.
Nou, die band was zo leeg als wat.
Wisselen dus, maar dat hadden de heren nog nooit gedaan.
Koffers uit de bak en de spullen pakken voor het wisselen.
Ze waren al druk aan het krikken, toen wij toch maar een kleine tip gaven om eerst de bouten los te draaien, omdat je daar nu nog kracht op kunt zetten.
Na een kwartiertje was de klus geklaard en konden we weer verder.
Alleen kregen we de rechter achterdeur van buiten niet meer open, waarschijnlijk ook door die steen.
Het probleem is ook nog eens dat het een behoorlijk oude Volkswagen Jetta is.
Eentje die in Nederland als oldtimer wordt gezien (bij wijze van spreken dan).
Het hotel zag er goed uit, maar toen wilde Bob zomaar vertrekken zonder ons avondeten te regelen.
Er stond geen naam van een restaurant op zijn formulier, dus hij dacht: ik zeg er gewoon niks over en dan zoeken ze het maar uit.
Het loopt namelijk niet zo soepeltjes met Bob: hij spreekt belabberd engels, wil elke keer andere trips aan ons verkopen omdat we zoveel “free time” hebben en hij is gewoon super irritant.
Hij dus met zijn baas bellen en nu mochten we, na veel belletjes, in een tegenoverliggend 3-sterren hotel gaan eten.
Dat was een stuk goedkoper dan ons hotel!
Na ruim ½ uur was alles geregeld en konden we naar de kamer.
We hebben nog even een rondje om het hotel gelopen, maar op wat gebouwen na hadden we het wel gezien.
Het avondeten was redelijk goed.
We kregen nu zelfs ½ liter water en 580ml bier bij het eten.
In het vorige hotel kregen we alleen thee en helemaal geen fris.
Morgen weer vroeg op om naar het Panda reservaat te gaan en hopelijk een lekker ontbijt.
Dag 14. Vrijdag 25 augustus: Chengdu
Deze ochtend gaan we naar het Panda Research Centre waar de grote panda en de kleinere rode pand leven.
In totaal leven er hier zo’n 50 panda’s en twee weken geleden zijn er 5 baby’s geboren waaronder 2 tweelingen.
Er zijn verschillende plekken waar de panda’s zitten, verdeeld in baby’s, jonge panda’s en 2 verblijven voor de volwassen panda’s.
De rode panda heeft een eigen verblijf.
De baby’s blijven de eerste paar weken in een couveuse waar ze onder constante controle staan en waar hun temperatuur gelijk blijft.
De baby’s zijn echt heel klein vergeleken met hun grote ouders.
De volwassen panda’s kregen net hun ontbijt bestaande uit appels, wortels en bamboe.
De jonge panda’s renden achter hun verzorgers met eten aan terwijl de volwassen panda’s op hun gemakje tussen de bamboe lagen.
Een hele mooie ervaring om dit zo te zien.
Daarna zijn we doorgereden naar Guanghan (40 km ten noorden van Chengdu) voor het museum Sanxingdui.
In dit museum liggen objecten die zijn gevonden in 1986 in twee grote offergraven.
Daarin lagen meer dan 1.000 artefacten, jade, brons en een 2,62 meter hoog menselijk figuur in een tot dan toe volledig onbekende stijl.
De objecten stammen uit het einde van de Shang-dynastie (16de-11de eeuw voor Christus).
Ze bewijzen dat er naast de culturen van de Onderste Huanghe en de Middelste Yangzi andere beschavingscentra aan de wieg van de Chinese cultuur stonden, die technische kennis en goederen met elkaar uitwisselden.
Na de lunch zijn we teruggegaan naar Chengdu voor een bezoek aan het 5 ha grote complex van het Manjushri-tempelklooster.
Hierin staan vijf houten en stenen tempels.
Oorspronkelijke ontstaan is in de 6de eeuw, maar een grote uitbreiding was in 1691.
Hij bevat Boeddhistische religieuze voorwerpen en wordt gebruik om jonge monniken op te leiden.
De Jetta was trouwens ingeruild voor een dikke Buick, want de Jetta had zijn beste tijd gehad.
Het avondeten was weer in hetzelfde restaurant als gisterenavond.
Bob had ons namelijk weer in de steek gelaten.
Dat wordt geen fooi voor hem morgen.
Morgen hebben we weer een vlucht binnen China, dus de koffers moeten weer goed ingepakt worden.
Dag 15. Zaterdag 26 augustus: Xi’an
Vandaag was de grote dag om afscheid te nemen van gids Bob.
Dat vonden wij dus niet zo erg.
Hij pikte ons op om 11.00 uur waarna we meteen gingen lunchen zodat we op tijd zouden zijn voor de vlucht.
We kregen weer dezelfde gerechten als gisteren, maar gelukkig wel goed.
Om 12.30 uur waren we op het vliegveld van Chengdu.
Ons vliegtuig zou om 14.30 uur vertrekken dus we waren netjes op tijd.
We hadden bijna geen vertraging en kwamen na een vlucht van ruim een uur aan op Xi’an Airport.
Ook hier weer een nieuwe gids: Chris (in deze voor een meisje).
Vanuit het vliegveld zijn we doorgereden naar Xianyang, 24 km ten noordwesten van Xi’an.
De omgeving is bezaaid met grafheuvels uit de latere Han dynastie.
Een aantal zijn uitgegraven en dit is tentoongesteld in het Xianyang Museum.
Hier zijn zo’n 2.000-3.000 miniatuur terracotta legers van zo’n 50 cm hoog.
Deze werden ontdekt in de jaren zestig.
Sinds mei van dit jaar is er ook een gebouw opengesteld voor het publiek waar je in de grafheuvels kunt gaan.
Binnen is via enorme glasplaten zowel horizontaal als onder je een goed beeld te vormen van de omvang.
De graven worden ook wel satelliet graven genoemd, omdat ze in verschillende lijnen om de heuvels heen liggen.
Ook was er een 20 minuten durende film over de vondst en het verhaal erachter.
Deze film was gemaakt door het combineren van vondsten uit de graven en hieromheen een film te projecteren.
Een soort van 3D film zonder brilletje.
Het avondeten was in een 4-sterren hotel buiten de binnenstad van Xi’an.
Een westers lopend buffet met frietjes en bloemkool.
Xi’an is ’s avonds een erg leuk verlichte stad.
De hoofdstraat is door groen licht aan beide kanten verlicht en de gebouwen hebben veel gekleurde billboards.
De stadsmuur is door lichtslangen gemarkeerd met hoge Chinese lampionen.
Op het plein voor de stadsmuur staan iedere avond de lokale mensen te dansen, muziek te maken en te zingen.
Het is er ’s avonds erg gezellig.
Ons hotel ligt middenin de stad met uitzicht op de Bell Tower.
Tegenover de Bell Tower staat de Drum Tower. Deze horen altijd bij elkaar.
Na het inchecken konden we het niet laten om deze stad te voet een stuk te verkennen.
Als eerste zijn we naar het plein gegaan met de dansende mensen.
Erg leuk om daartussen te staan.
Omdat we in geen enkel restaurant een toetje krijgen, konden we het niet laten om bij de McDonalds een Sunday ijsje te halen.
Het was een extra grote ijsco en hij kostte maar liefst 45 cent.
Je kon daar al een menu kopen voor iets meer dan 1 euro.
Dat zijn de leuke prijzen voor eten!
Je kunt hier de weg niet oversteken, dus moet je via verschillende tunnels even gokken wanneer je weer naar boven komt om op de juiste plaats aan te komen.
Er zijn ook veel arme mensen op straat die niet meer kunnen lopen en om geld vragen.
Kinderen van 3 of 4 jaar hangen dubbelgevouwen op een statief die ze met hun mond vasthouden en zo wat geld kunnen verdienen.
Volgens mij gaat dit de hele avond door terwijl ze allang op bed zouden moeten liggen.
De hotelkamer was weer erg goed dus we kunnen gaan genieten van een goede nachtrust.
Dag 16. Zondag 27 augustus: Xi’an
Na een welverdiende nachtrust en een goed ontbijt gaan we eerst de stadsmuren van Xi’an bekijken.
De muren dateren uit 1370 en zijn twee eeuwen later versterkt met bankstenen.
De muren zijn meer dan 12 km in omtrek.
Iedere zijde heeft 1 hoofdpoort, gebouwd als een fort met een toren en een grote omheinde binnenplaats.
Na de muur zijn we naar een werkplaats gegaan waar de replica’s van het terracotta leger worden gemaakt.
Deze werkplaats en het terracotta museum zijn de enigste 2 plaatsen waar je de echte legermannen kunt kopen.
Alle andere zijn nep en in combinatie met water zakken ze als een plumpudding in elkaar.
Een goede gelegenheid om een herinnering aan Xi’an en het terracotta leger te kopen.
Daarna was het tijd om het echte leger te bekijken.
In 1974 zijn de eerste delen van het terracotta leger gevonden door boeren.
Binnen twee jaar werden drie enorme kuilen uitgegraven, die meer dan 7.000 figuren bevatten van levensgrote krijgers met honderden paarden opgesteld in rijen van vier tussen hen in.
De replica’s van het leger van Qin Shihuang werden in gevechtsorde geplaatst in kuilen van ongeveer 5m diep.
De krijgers zijn niet gemaakt uit één stuk, maar samengesteld uit een massief ondergedeelte, een holle tors en een apart hoofd.
De lichamen zijn massaproductie, maar de hoofden zijn allemaal verschillend met afzonderlijke gelaatstrekken.
Enorme hallen zo groot als vliegtuighangars zijn gebouwd om het leger te beschermen.
Kuil 1, de grootste, meet 210m bij 62m en bevat een geschatte 7.000 figuren; slechts 1.000 zijn tot nu toe uitgegraven en in elkaar gezet.
Kuil 2 aan de noordkant van huil 1 heeft de vorm van een T, 124m breed en 98m lang.
Deze bevat ongeveer 1.500 krijgers, waaronder veel boogschutters, staand of knielend, en ruiters met hun paarden.
Hier is bijna niks uitgegraven.
Eerst willen ze kuil 1 afwerken en daarna verder met kuil 2.
Kuil 3, U-vormig en veel kleiner dan de anderen, stelt waarschijnlijk het hoofdkwartier van het leger voor met 68 figuren van belangrijk ogende officieren in rijen tegenover elkaar, zodat het lijkt op een erewacht.
De kuilen zijn heel indrukwekkend om te zien vooral de omvang van het geheel.
In totaal is er nog maar weinig gerestaureerd en het zal nog tientallen jaren duren voordat een groot deel klaar zal zijn.
Over een tijd zal iedere kuil worden afgedekt met glasplaten om alles te beschermen, maar zolang de archeologen nog bezig zijn, zal hier waarschijnlijk nog mee worden gewacht.
In het museum zijn een deel van de duizenden bronzen wapens te zien.
In het aparte museum bij kuil 2 zijn ook twee bronzen strijdwagens opgesteld.
De eerste is een oorlogswagen en de tweede die van de keizer zelf.
Beide worden getrokken door vier bronzen paarden en bestuurd door een bronzen menner.
Ze zijn ongeveer de helft van levensgroot en een wonder van detail.
Bij het terracotta leger wordt een 20 minuten durende panorama film getoond in een 360 graden zaal.
Al met al is dit iets wat je zeker moet gaan bezichtigen als je naar China komt.
Het wordt niet voor niks het 8ste wereldwonder genoemd en er zal in de loop van de komende jaren nog veel meer onder de grond gevonden worden met waarschijnlijk nog meer grafkuilen met beelden erin.
Hierna zijn we teruggereden naar Xi’an.
Vanuit het hotel zijn we te voet naar de volgende bezichtiging gegaan.
Via een aantal smalle steegjes met veel kraampjes met souvenirs, kwamen we aan bij de grote moskee.
Dit is een in de Tang-dynastie (742) ingewijde en in zijn huidige vorm tijdens de Ming-periode gebouwde moskee.
De gebouwen aan de vijf binnenplaatsen weten de traditionele Chinese bouwstijl harmonieus te verbinden met Islamitische decors en kalligrafieën.
’s Avonds hebben we in een lokaal restaurant uit de vuurpot gegeten.
Dit is een Chinese fondue waarbij ieder een eigen pannetje krijgt met een soort kippenbouillon en hierin stop je de groente en het vlees.
De pot kookt waardoor het eten snel gaar is en erg gezond.
Je moet je eigen dipsausje maken wat kan bestaan uit soja, BBQ-saus, knoflook, kruiden, etc.
Het was erg lekker om dit te eten.
De avond hadden we om bij te komen van deze imposante en leuke dag.
Dag 17. Maandag 28 augustus: Xi’an
Deze dag begon lekker rustig.
Omzet we vanavond een treinreis gaan maken en een groot deel van het programma al hebben gedaan, hadden we met Chris om 13.00 uur afgesproken.
Lekker uitslapen dus tot 9.00 uur, ontbijten en daarna in alle rust een boek lezen.
Vandaag stond de Pagode van de kleine wilde gans op het programma.
Deze ligt even buiten de zuidelijke poort en dateert uit de late 7e eeuw.
Het maakt deel uit van een nog steeds actieve Boeddhistische Jianfu tempel.
De pagode is 43m hoog.
Vanwege de tijd die we nog over hadden zijn we naar een zijden fabriek gegaan.
Deze hadden we al eerder gezien, maar overal hebben ze weer andere dingen.
De bijbehorende winkel was stukken goedkoper dan die in Shanghai, dus hebben we hier 2 stropdassen en een sjaal gekocht.
We kregen geen korting, maar boven een bepaalde prijs kreeg je een gratis sjaaltje, dus dat was onze winst!
We hadden nu nog steeds wat tijd over.
Dan maar naar een theehuis.
Hier hebben we weer mogen genieten van 6 verschillende soorten Chinese thee.
Hier hadden ze ook weer een winkel, maar omdat we in Shanghai al genoeg thee hebben gekocht, moesten we hier nee zeggen.
Vlakbij het station hebben we in een hotel ons avondeten genuttigd.
Dit was gelukkig goed, dus we zijn helemaal klaar voor de treinreis.
Vanuit het hotel naar het station was 200 meter.
Wij moesten met koffers en al deze afstand afleggen, alleen was het iets wat druk bij het station.
Na wat duwen en trekken waren we eindelijk binnen.
We hebben soft seats en die hebben een eigen wachtruimte.
Dus met de koffers naar boven via de roltrap.
We moesten ruim een uur wachten en toen had onze trein ook nog 20 minuten vertraging.
We deelden een slaapcoupé met een Italiaanse jongen die in Shanghai woont en zijn moeder.
Ze hadden geruild met 2 Chinezen.
De bedden waren nog helemaal niet slecht, maar je moet er niet aan denken om hard seats te hebben.
Rogier heeft het toilet nog uitgeprobeerd, maar dat was gewoon een gat boven de rails.
Om 22.00 uur zijn we gaan slapen.
Dag 18. Dinsdag 29 augustus: Pingyao (651 km)
Iets voor zessen werden we wakker.
Om 6.30 uur zouden we in Pingyao aankomen.
De reis had al met al dus 10 uur geduurd.
Op het station stond de gids voor deze dag al te wachten.
Hij stelde zich niet voor, maar vanwege zijn gedrag van deze dag noemen we hem maar Bob de Tweede!
Vanuit het station zijn we de binnenstad van Pingyao ingereden.
Dit is nog het echte authentieke China met lage huizen, veel op elkaar gepakt en heel veel smalle straatjes.
Aangekomen bij ons hotel (guesthouse) hebben we eerst een heerlijke douche genomen, want dat hadden we wel verdiend.
Eerst maar eens een ontbijtje.
We kregen de menukaart, dus we hadden al een heel plan, maar toen werd ineens de kaart weggepakt en kregen we 6 geroosterde boterhammen, 2 pakjes boter en een soort jam met de datum ergens halverwege 2005.
We begonnen maar aan een droge boterham en eentje met boter toen er ineens twee eitjes kwamen.
Gelukkig toch nog wat voor op het brood.
Na het ontbijt gingen we deze plaats te voet bekijken.
Als eerste de stadsmuur.
Deze vierkant, tot 12m hoog, met een lengte van 1.500m, omringt het oude centrum met luxe ingericht herenhuizen.
In de zuidoostelijke hoek rijst de Kuixing-toren op, een verstrekte pagode.
Hierna hebben we een aantal musea bezocht die alle gelokaliseerd zijn in de oude en diepe huizen.
Eerst hebben we de eerste bank bekeken, daarna het kung fu museum en een soort gerechtshof.
Het oude centrum en zijn smalle straatjes leeft van het toerisme met veel souvenirshops en veel restaurants.
De lunch hebben we genuttigd in ons hotel.
Hierna hebben we onze rust gepakt om vanavond weer zo fit als mogelijk de volgende nachttrein te pakker.
Om 16.00 uur zijn we naar Taiyaun gereden voor het avondeten en de nachttrein naar Beijing.
Het restaurant was best goed, dus we kunnen er weer tegenaan voor de lange rit naar Beijing van ongeveer 10 uur.
De trein heeft weer dezelfde opzet.
4 bedjes in 1 coupé met 2 bedden boven elkaar.
Hopelijk slapen we eer goed vannacht.
Dag 19. Woensdag 30 augustus: Beijing (508 km)
Gelukkig was dit een rustigere rit met maar enkele stops in de nacht.
We hadden dus redelijk goed geslapen.
We waren nog bijna te vroeg uitgestapt omdat we dachten al op het station van Beijing te zijn, maar dit was niet het hoofdstation, dus we moesten nog even wachten.
Om 8.00 uur kwamen we aan in een regenachtig Beijing.
Een drukte van jewelste en geen gids te zien.
We liepen dus maar naar de uitgang om daar iemand tegen te komen, maar helaas.
Naar buiten dan maar, want daar stonden ook veel mensen met Chinese naambordjes.
Ook hier hadden we pech, want ook hier was niemand te vinden.
Het begon aardig door te plenzen en wij stonden daar maar te wachten met al onze bagage.
Na ruim een half uur hadden we de moed opgegeven om onze gids nog te vinden.
Dan maar bellen met het hoofdkantoor van de reisorganisatie in Beijing.
Na een lang en moeilijk gesprek met een aantal keren bellen, hadden we eindelijk het mobiele nummer van onze gids.
We hadden een strategische plek afgesproken waar we elkaar zouden zien, maar zij stond waarschijnlijk op een andere hoek dan wij, dus na ruim 1 uur bellen en wachten hebben we een taxi genomen naar ons hotel waar zij op ons zou wachten.
Nu is het probleem dat de meeste Chinezen geen Engels kunnen en alleen Chinese tekens kunnen lezen.
De chauffeur wist dus niet waar ons hotel was.
We hebben het hotel gebeld en de chauffeur heeft met hun besproken waar hij heen moest.
Al met al was het hotel maar 5 minuten van het treinstation af!
Bij het hotel aangekomen konden we de gids weer niet vinden, dus maar weer bellen.
Ze was ook al in het hotel, maar had ons naambordje niet meer bij zich, dus konden wij nooit weten dat zij onze gids was.
Ze heet Cathy en is 21 jaar.
Wij zijn haar elfde groep.
Ze had een ander treinnummer doorgekregen dan wat wij hadden, dus ze stond heel ergens anders te wachten.
Tja, daar kon niemand wat aan doen.
Na het inchecken hebben we een heerlijke douche genomen en frisse kleding aangetrokken.
Na de lunch zijn we een wandeling gaan maken over het Tiananmen Plein.
Dit plein is met zijn 40 ha. één van de grootste stedelijke ruimtes ter wereld.
Daarna door naar de Verboden Stad.
Het heet de Verboden Stad omdat het meer dan 500 jaar verboden terrein was voor gewone mensen.
Binnen de muur liggen niet minder dan 800 gebouwen, groot en klein, de meeste gebouwd tussen 1406 en 1420.
Men zegt dat er 9.999 kamers zijn, een gunstig getal en slechts één minder dan de perfectie, die slechts aan de goden gegeven is.
Je kunt er uren rondlopen en vanaf bepaalde hoger gelegen plaatsen wordt de omvang van de Verboden Stad pas echt duidelijk.
In de avond zijn we naar een traditioneel noodles restaurant gegaan.
Het smaakte allemaal erg goed.
Helaas had dit lokale eten toch zijn werking op de darmen, want ik heb de hele nacht buikpijn gehad waardoor ik niet echt lekker heb geslapen.
Maar misschien lag dit wel helemaal niet aan het eten!
Dag 20. Donderdag 31 augustus: Beijing
Deze ochtend was de buikpijn nog niet verdwenen, dus het ontbijt bleef bij mij beperkt.
Ook was ik nog behoorlijk moe, maar we gingen weer van alles doen vandaag, dus even doorzetten.
Het eerste wat we gingen bekijken was het Lama-tempelklooster.
Keizer Qianlong liet in 1745 een prinselijk paleis tot een Tibetaans-Mongools klooster verbouwen.
De tempel bood onderdak aan de pantsjen lama’s en dalai lama als ze in Beijing verbleven.
In de Hal van de Hemelkoningen begroet de vrolijke Boeddha met dikke buik, Mile Fo, alle bezoekers; grimmige Chinese poortwachters vertrappen aan weerszijden kwade demonen.
De uit drie verdiepingen bestaande Hal van het Tienduizendvoudige Geluk heeft een verrassing in petto.
In het midden staat een 18m hoog, uit een boomstam van sandelhout gehouwen beeld van de Tibetaanse Maitreya-Bodhisattva, een geschenk van de zevende dalai lama aan keizer Qianlong.
De tweede tempel die we vandaag bezochten was de Confucius-tempel.
Tot onze grote schrik was deze volledig in onderhoud en stonden alle gebouwen in steigers.
Dit alles voor het massa toerisme voor de Olympische Spelen in 2008.
We konden dus zeer weinig bekijken.
Na de lunch gingen we naar de Tempel van de Hemel.
Deze ligt ten zuiden van de Verboden Stad en beslaat een even groot gebied wat vrij werd gehouden voor religieuze ceremonies en nog geen tien keer per jaar wordt gebruikt.
Via vier ingangen (noord, oost, zuid en west) kan dit gebied betreden worden.
Eenmaal binnen kom je uit op een vierkante binnenplaats (de aarde), dat een rond altaar omgeeft bestaande uit drie terrassen van marmer.
Ten noorden van het altaar staat een ronde muur; binnen is een rond gebouw met een kegelvormig dak.
Hier werden rituele objecten bewaard.
De omringende muur produceert een echo, maar ook dit gebouw werd opgeknapt, dus we hebben de echo niet kunnen proberen.
Een lang pad, vroeger gereserveerd voor de keizer, leidt naar het hoogste en mooiste gebouw het Tempel van de Hemel complex.
Rond met een kegelvormig pagodedak van drie verdiepingen is de hal prachtig van proportie.
Hij was dit jaar ook helemaal gerenoveerd, dus we konden echt genieten van deze gebedshal voor goede oogsten.
Wat erg mooi was van dit complex is dat er heel veel bomen staan en er een gezellige sfeer wordt gecreëerd.
Veel oude Chinezen komen hier elke dag om samen muziek te maken, te zingen of om sporten te beoefenen.
Ze kopen dan een kaartje voor een maand en kunnen zo elke dag binnen.
Het complex was zo ontzettend groot dat we er zeker 3 uur hebben rondgelopen.
Maar op een gegeven moment wordt je toch wel moe en de zon scheen zeer fel (33 graden), dus toen hadden we het ook wel gezien.
We zijn ook nog even naar de zoveelste zijden fabriek gegaan, maar hier stonden we na 10 minuten al weer buiten, want dat kennen we nu wel.
Ik voelde me nog steeds niet helemaal lekker.
Bij het avondeten werd ik bij binnenkomst al misselijk en ging voor de zekerheid naar het toilet, maar met die vieze wc’s hier hoef je al niet meer.
Eten was gelukkig goed, maar ik heb toch maar niet zo veel op.
Dag 21. Vrijdag 1 september: Beijing
Deze ochtend wat vroeger op, want om 9.00 uur begon de tocht van 50km naar de Ming-graven.
Na de marmeren, 12m hoge en krap 30m brede Erepoort volgt 1km verder de Grote Rode Poort, de hoofdpoort.
Hierna volgt het stèlepaviljoen.
Daarin steunt een schildpad, het symbool van kracht en een lang leven, een monumentale, meer dan 6m hoge stèle.
Hier begint de middelste, ca. 2km lange aftakking van de Weg der Logische Wezens, ook wel Geestenallee genaamd.
In steen uitgehouwen dieren en mythologische wezens als kamelen, olifanten, leeuwen, eenhoorns en confucianistische ambtenaren bewaken paarsgewijs deze prachtige straat (in totaal twaalf dier- en zes mensenparen).
Centrale graftombe van het totale, bijna 40km grote complex van de Ming-graven is het Changling, de laatste rustplaats van keizer Yongle.
De enige bewaard gebleven offerhal rust op 32 uit massief teakhout gemaakte, 12m hoge zuilen en een gelaagd, marmeren terras.
Dit grootste, belangrijkste en gereconstrueerde graf is inmiddels leeg.
Vlakbij de Ming-graven hadden we de lunch waar we ook gelijk in de jade fabriek moesten kijken.
Dit hadden we dus al helemaal gezien in de andere plaatsen, dus snel er doorheen en eten maar.
Daarna volgde een tocht van ruim een uur naar Mutianyu voor het bekijken van de Chinese muur.
Dit stuk is een stuk dat minder druk is dan het toeristische deel aan de Badaling-pas.
Met een kabelbaan gingen we naar boven waar we van het prachtige uitzicht en de immense muur konden genieten.
De “stenen draak” kronkelt over een afstand van bijna 6.000km over ontoegankelijke bergtoppen tot aan de rand van de Gobiwoestijn in het westelijke Gansu.
’s Avonds gingen we Peking eend eten in het beste eenden restaurant van Beijing.
Ze komen de eend aan je tafel in plakjes snijden.
Helaas vonden wij hem niet zo lekker, dus voor ons geen echte Chinese Peking eend meer.
Terug in het hotel hebben we de koffers alvast gepakt, want morgen gaan we naar het andere Novotel hotel in Beijing.
Dag 22. Zaterdag 2 september: Beijing
Vandaag een ontspannen dag.
Na het ontbijt hebben we nog wat gelezen in onze hotelkamer, waarna we om 12.00 uur zijn gaan uitchecken.
Met een taxi zijn we naar het volgende hotel gegaan.
Na het inchecken zijn we de winkelstraat ingegaan voor de lunch bij de McDonalds.
We waren het Chinese eten even helemaal beu.
We hebben in wat kledingzaken gekeken, maar de merkkleding kost hier net zoveel als in Nederland.
Op de zwarte markt is dit veel goedkoper, maar dan kom je in de problemen bij de douane.
Na een ijsje bij Haagen Dasz zijn we teruggegaan naar ons hotel voor een lekker middagdutje.
Om 19.00 uur zijn we gaan eten in het restaurant van het hotel.
Een uitgebreid buffet wat er goed uitzag, maar ik kreeg weinig eten weg.
Ik had ook al een paar dagen last van mijn maag, maar dacht dat dit wel weer goed zou komen.
Helaas moest ik na de laatste hap snel naar het toilet om er alles van boven weer uit te gooien.
Soms is eruit ook maar beter dan erin met veel pijn!
Dag 23. Zondag 3 september: Chengde
Om 5.45 uur ging de wekker, want om 6.30 uur werden we opgepikt om naar het treinstation te gaan.
Na een snel ontbijt en na het uitchecken zijn we naar het station gereden.
Om 7.15 uur vertrok de trein naar Chengde wat 4 uur zou duren.
Lekkere zachte stoelen, dus we hadden een goede rit gehad.
Op het station van Chengde stond onze gids voor de komende 1 ½ dag: Fred.
Na het inchecken in het hotel zijn we in een ander hotel gaan lunchen.
Hierna zijn we doorgereden naar het keizerlijke Zomerpaleis.
In 1703 liet Kangxi, de grootste van de Mantsjoe-keizers, 60km voorbij de Chinese muur in de buurt van warmwater bronnen een zomerpaleis als ‘overnachtingplaats’ bouwen op de lange weg naar het Mulan-jachtgebied.
Het door een 10km lange muur omgeven complex bestaat uit een prachtig park, keizerlijke woongebouwen, een bibliotheek en een paar overgebleven en gerestaureerde tempels.
Het complex is verder ingedeeld in een berggebied en een watergebied.
Het berggebied hebben we met een minibus bekeken.
Dit kost eigenlijk € 4 per persoon, maar onze gids zei dat we anders op andere mensen moesten wachten, en beter een busje voor onszelf moesten nemen.
Dit kostte in totaal € 20 en we hebben hier ongeveer 45 minuten in rondgereden.
Het uitzicht was wel mooi, maar we voelden ons wel goed opgelicht.
Dit wordt morgen dus geen fooi voor Fred.
Het watergebied konden we ook met een minibus bekijken, maar daar hadden we nu natuurlijk helemaal geen zin meer in.
We hebben een stuk gewandeld naar de kleinste rivier van China (18 meter) waar ook de warmwater bronnen zijn.
Dit water is niet warm, maar het bevriest niet in de winter.
Omdat we nog veel tijd over hadden, zijn we naar 1 van de Lamaïstische acht buitentempels
geweest.
In het uiterste noorden van Chengde verheft zich tegen de berghelling de in Chinees-Tibetaanse mengstijl gebouwde, op een keizerlijke residentie lijkende Tempel van de Universele Vrede, ook wel “Tempel van de Reuzen Boeddha” genaamd.
Deze werd gebouwd als herinnering aan de overwinning van keizer Qianlong op de Mongolen en de inlijving van Mongolië bij China.
Een stèle herinnert in vier talen (Chinees, Mantsjoe, Mongools en Tibetaans) aan deze gebeurtenis.
In het grote Mahayana-paviljoen verheft zich een meer dan 22m hoog beeld van de Bodhissatva Guanyin met duizend handen.
Het beeld werd uit vijf verschillende soorten naaldhout gehouwen en weegt 100 ton.
Morgen bezoeken we nog twee andere tempels.
We zijn teruggegaan naar ons hotel waar we de rest van de middag tv hebben gekeken om even te rusten van de dag.
Omdat we allebei eigenlijk geen Chinees eten meer kunnen zien (dit wordt je echt beu na bijna een maand), hadden we besloten niet ergens iets te gaan eten, maar wat te knabbelen te halen bij de lokale supermarkt.
Het was ondertussen al aardig afgekoeld buiten; je zit hier ook een stuk hoger en midden tussen de bergen.
De rest van de avond hebben we niks bijzonders gedaan om een beetje te rusten na de korte nacht en de treinreis.
Morgenmiddag nemen we dezelfde trein weer terug.
Dag 24. Maandag 4 september: Beijing
Na het karige ontbijt en het uitchecken zijn we nog naar 2 van de 8 buitentempels geweest.
De in Chinese stijl gebouwde Tempel van de Omvattende Mensenliefde is naar aanleiding van de 60ste verjaardag van keizer Kanxi ingewijd.
Iets verderop ligt de slechts gedeeltelijk bewaard gebleven Tibetaanse Tempel van de Universele Oprechtheid.
De tempels lijken verder allemaal redelijk veel op elkaar en op de andere tempels die we in Beijing hebben gezien.
Na de korte lunch zijn we naar het treinstation gegaan voor de trein terug naar Beijing.
Om 18.30 uur waren we in Beijing en stond Cathy op het juiste perron op ons te wachten.
Na opnieuw incheckt te zijn het Peace Hotel hebben we het avondeten op bij de McDonalds.
Nog even wat rondgelopen in de winkelstraat met wat kleinere straatjes waar de souvenirs te koop zijn en veel eetstandjes.
Hier zijn bijzondere dingen te koop zoals schorpioenen, zeepaardjes, slangen, testikels, zeesterren, sprinkhanen en allerlei andere soorten vlees en vis.
We hebben het maar niet geprobeerd.
Dag 25. Dinsdag 5 september: Beijing
Vandaag de laatste volledige dag in Beijing.
Het ontbijt was weer zeer uitgebreid en erg lekker.
De rest van de dag hebben we het rustig aan gedaan, want morgen staat ons een lange reis te wachten.
We hebben nog een groot winkelcentrum bekeken waar ze alle dure kledingmerken verkopen.
In een cd-zaak hebben we nog een Chinese cd gekocht voor 4 euro.
Alle cd’s waren daar zo goedkoop, alleen de Europese/Amerikaanse cd’s; daar lopen ze wat mee achter.
De lunch was weer bij de McDonalds.
In de loop van de middag zijn we alvast de koffers gaan inpakken.
Na het heerlijke avondeten in het hotel zijn we nog naar de winkelstraat gegaan voor de laatste foto’s en ons laatste Chinese geld op te maken.
2 T-shirts voor 2 euro en nog een souvenir voor 2 euro.
Nu is echt al het Chinese geld op en zijn we klaar voor de reis naar Nederland.
Hopelijk kunnen we vannacht lekker slapen en morgen een goed ontbijt voor de lange reis.
Dag 26. Woensdag 6 september: Beijing – Amsterdam
Vandaag is de dag van het vertrek aangebroken.
Om 10.30 uur kwam Cathy ons ophalen voor de vlucht van Beijing naar Wenen.
We hadden nog gezorgd voor een goed ontbijt met lekkere pannenkoeken, dus we waren er helemaal klaar voor.
Het vliegtuig zou om 13.55 uur vertrekken en we waren rond 11.30 uur op het vliegveld.
Eerst een chaotische drukte voor het vliegveld werkelijk binnen te komen omdat iedereen eerst een departurekaart moet invulleen en dan met z’n allen door een gang om bij de douane te komen; dit alles zonder georganiseerde rijen dus iedereen krioelt door elkaar heen.
We gingen inchecken en dat duurde behoorlijk lang.
Bij iedereen checkten ze alles wel 3 keer.
Mijn koffer werd gescand en hij gaf een error.
Open met dat ding!
Hij was dus afgegaan op de haarspray en de bus ontharingsgel.
Erg vermoeiend die strakke controles, maar toch wel goed omdat de kans op terrorisme zo een stuk kleiner is.
In het vliegtuig zaten we redelijk ver vooraan en dat hebben we geweten ook.
Hier zitten namelijk ook de mensen met kleine kinderen.
Als de ene stil was, begon de andere te huilen en dan ook nog eens met zo’n heel schel geluid.
Dit hebben we dus de gehele 10 uur durende reis moeten doorstaan.
Het was ook een wat ouder vliegtuig dus geen eigen beeldscherm met entertainment, maar 1 groot scherm voor iedereen.
Er zijn wel een aantal films geweest, maar voor zo’n lange vlucht is het toch fijner om alles zelf te kunnen regelen.
Omdat de reis voor ons overdag was, hebben we ook de gehele vlucht niet geslapen omdat we ook echt niet moe waren.
We kwamen netjes op tijd in Wenen aan, lokale tijd ondertussen 18.00 uur terwijl het voor ons al 6 uur later was.
Even doorbijten voor de laatste paar uurtjes.
In Wenen was het lekker rustig.
We hadden ongeveer 1 ½ uur te overbruggen, dus we hebben bij een café wat gegeten om de tijd vol te maken.
Bij de gate aangekomen zat iets verderop helemaal alleen: Gordon.
Die zat dus in hetzelfde vliegtuig als wij.
Wat een toeval.
We moesten in een bus naar ons kleinere vliegtuig rijden en we stonden vlakbij hem.
Hij was lekker uitgebreid aan het gapen toen ik zei: “Hand voor je mond”!
Hij moest lachen en verontschuldigde zich.
We raakten aan de praat en hij vertelde dat hij net uit Istanbul kwam.
We vertelden dat we uit China kwamen en dus een iets langere vlucht hadden gehad.
Hij was ooit in Hong Kong geweest en vond dat heel erg leuk, maar hij kon alleen de Chinezen niet uitstaan (fluisterde hij).
Tja, na al het gerochel van die mensen wat wij hebben moeten doorstaan de gehele vakantie en hoe vies China meestal is, snapten wij hem wel.
Het vliegtuig zat maar voor 1/3 tot ½ vol.
Lekker rustig dus.
We vertrokken een klein kwartiertje later dan gepland.
De vlucht ging snel en voordat we het wisten waren we al in Nederland.
De koffers waren ook netjes meegekomen, dus de reis was goed en snel verlopen.
Het was ondertussen 22.00 uur, maar voor ons was het al 4.00 uur ’s nachts.
De man met de hamer zou dus wel snel komen, omdat we nog ruim een uur naar huis moesten rijden met de auto.
Thuis aangekomen hebben we snel de koffers open gegooid om te luchten en zijn snel in het bed gedoken.
Wat ligt je eigen bed met je eigen kussen dan toch lekker na z’n maand met allerlei verschillende bedden die meestal veelste hard waren.
Hopelijk krijgen we geen last meer van een jetlag de komende dagen.
Het weer is lekker is Nederland, dus dat is mooi meegenomen.
Morgen lekker alle kleding gaan wassen en de stapel post en mail bekijken en dan over 4 dagen het gewone leven weer oppakken met de eerste dag werken!