Reisverslag

India en Malediven 6 september 2008 tot en met 2 oktober 2008

Dag 1. Zaterdag 6 september: Amsterdam – Delhi

Op tijd uit bed om het vliegtuig te halen. Rond 8.15 uur kwamen we aan op Schiphol. Na het inchecken was het tijd voor een ontbijtje.

Rond 10.00 uur zijn we naar gate D53 gelopen. Ons vliegtuig stond al klaar. Om 11.25 uur vertrokken we naar Delhi. Het was een goede vlucht zonder problemen.

Aangekomen in Delhi waren de koffers er heel snel. Ook stond er iemand van Kuoni op ons te wachten.

We kregen een bloemenkrans en water en moesten nog 45 minuten rijden naar ons hotel. Het verkeer is onrustig, maar geen gekkenwerk. Toeteren is ook hier de normaalste zaak van de wereld.

Ons hotel zag er erg mooi uit. Het was ondertussen 0.00 uur locale tijd, dus we hadden wel zin om te gaan slapen. Een heel groot bed stond op ons te wachten. Morgen gaan we om 10.00 uur Delhi bekijken.

Dag 2. Zondag 7 september: Delhi

Na een redelijk goede nacht was het tijd voor het ontbijt. Een klein deel was Indisch, de rest Europees. Het zag er allemaal goed uit.

Om 10.00 uur kwam onze gids in Delhi, Jimmy, ons ophalen. De eerste stop was de Hindoe tempel Lakshmi Narayan. De godin Lakshmi staat hier met haar man Narayan centraal. In deze rode tempel staat het echtpaar uitgedost met echte diamanten en briljanten en iedere 15 dagen met een compleet nieuwe outfit.

Wij kregen van de priester een rode stip op ons voorhoofd voor geluk en voorspoed. In de tempel was ook een beeld van de god Shiva en van Ganesh. We moesten wel onze schoenen uit doen en foto’s maken was niet toegestaan.

De volgende plek die we zijn gaan bezichtigen was Rashtrapati Bhaven. Dit voormalige verblijf van de Britse onderkoning is nu de officiële residentie van de Indiase president.

Delhi’s versie van de Champs Elysées, de 4,5 kilometer lange Rajpath loopt van Rashtrapati Bhavan naar de India Gate. Deze 42 meter hoge creatie is gebouwd ter nagedachtenis van de Indiase soldaten die tijdens de eerste wereldoorlog zijn gesneuveld.

Toen was het tijd om te shoppen. We zijn naar een zijden / kashmier winkel gegaan en hebben daar een groot deel van het assortiment geprobeerd. Van sjaals, pashmina’s en sarongs tot beddenspreien, truien en stropdassen. We hebben een mooie pashmina en een stropdas gekocht. Ook moesten we geld pinnen, want we mochten niks invoeren.

Het was ondertussen lunchtijd dus op naar een restaurant. Het restaurant was erg netjes (zelfs het toilet) en het eten was goed. We vonden niet alles lekker, maar smaken verschillen. De kippen mogen ze hier wel wat meer vet mesten, want er zat bijna geen vlees op de botjes die we kregen voor de lunch. Als toetje kregen we vanille ijs met chocoladesaus.

Na de lunch zijn we naar zuid Delhi gereden. Hier hebben we een kijkje genomen in het Qutb Minar complex. De 72 meter hoge toren met inscripties van teksten uit de koran is in de 13e eeuw gebouwd door Qutb-ud-Din Aibak om zijn overwinning op de Hindoevorsten te vieren. Aibaks Quwwat Ul Islam Masjid is waarschijnlijk de oudste moskee van India. Het complex is verder door een aardbeving volledig plat gelegd.

We zijn nog gaan kijken bij Rajghat. Dit is de plaats van de Gandhi Samadhi, waar Mahatma Gandhi is gecremeerd. Als laatste zijn we door het oude Delhi gereden. In het centrum ligt de Jama Masjid (vrijdagmoskee). Dit is het belangrijkste religieuze punt van samenkomst voor de moslims in Delhi. Ook zijn we voorbij gereden aan Lal Qila (Rode fort). Van buiten heel indrukwekkend, maar de binnenkant laat weinig bijzonders zien.

Het oude Delhi bestaat uit vele straatjes waar van alles wordt verkocht. Van autobanden tot vis. Het stinkt er niet zo als bijvoorbeeld in Beijing, maar het blijft een drukke bende en iedereen maar toeteren! De elektriciteitskabels hangen met grote hoeveelheden provisorisch aan elkaar.

En toen was het tijd om terug te gaan naar het hotel. Het was nog heerlijk weer dus we zijn lekker bij het zwembad gaan liggen. Het werd al donker, dus we zijn terug gegaan naar de hotelkamer voor een verfrissende douche. De tijd vloog voorbij en we moesten nog gaan dineren.

In het hotel hadden ze een keuzemenu voor ons gemaakt. Pittige tomatenpeper soep, een visje en als toetje chocolade taart. Smaakte ook weer goed. Morgen weer vroeg eruit om het vliegtuig te halen naar Varanasi.

Dag 3. Maandag 8 september: Varanasi

Vandaag gaan we weer vliegen. De vlucht ging met India Airways van Delhi naar Varanasi. Het was maar 1 uur vliegen, maar we kregen wel om 10.45 uur warme kip geserveerd. Echt lekker was het niet. De vlucht ging goed en voor we het wisten waren we er al. Er was een hele kleine loopband voor de koffers, maar die van ons kwamen als eerste dus dat was makkelijk.

We moesten nog ½ uur rijden naar het hotel. Hier lopen veel koeien en honden over straat en ze toeteren hier nog meer dan in Delhi. Het hotel zag er goed uit. Na het inchecken en de spullen wegleggen, zijn we bij het zwembad gaan liggen. 32 °C en veel zon; wij klagen niet. We hebben zelfs nog een lekker bordje friet op.

Na het douchen zijn we naar het restaurant gegaan. Het was een goed buffet met Chinees en Indische gerechten. Ze hadden zelfs lekkere cappuccino. Nu snel naar bed, want morgen moeten we om 4.30 uur eruit om naar het baden in de Ganges te kijken.

Dag 4. Dinsdag 9 september: Varanasi

En daar ging de wekker om 4.30 uur. Erg vroeg, maar hopelijk de moeite waard. Eerst even wat historie over Varanasi.

Varanasi (ook Benares genoemd) aan de Ganges is de oudste, zonder onderbreking bewoonde stad ter wereld en ook de heiligste stad van India. Al eeuwenlang wordt Varanasi bezocht door pelgrims op zoek naar verlossing en troost. Erg belangrijk zijn de ghats (de stenen trappen aan de oever van de Ganges), waarlangs van vroeg tot laat een ononderbroken stroom mensen naar de rivier afdaalt. Zonder zich ook maar iets van omstanders aan te trekken, wijden de pelgrims zich aan hun rituelen in de overtuiging dat het water van de rivier hun zonden wegwast.

We zijn in een roeiboot gestapt en een deel van de oever en de ghats gaan bekijken vanuit de Ganges. Helaas waren er veel toeristen en weinig pelgrims, maar toch nog genoeg om een indruk te krijgen. Op een aantal plaatsen staan priesters te bidden. We kwamen langs een heel oud gebouw van zeker 900 jaar oud wat nog steeds bewoond wordt.

Aan de Ganges zijn ook een aantal crematieplaatsen. De traditionele en duurste crematie heeft een vast stramien. Als de familie van een dokter de doodakte krijgt, wordt de overleden persoon in zijden gewikkeld, op een houten platform gelegd en overladen met bloemen en kruiden. Dit gaat in zijn geheel de Ganges in en weer uit. De persoon wordt aan de kant gezet om te drogen. Daarna wordt een stapel hout neergelegd, de persoon hierboven op en daarna nog meer hout. Dit wordt in brand gestoken en met kruiden besprenkeld tegen de stank. De as wordt daarna verzameld en aan de familie gegeven. Het is nooit zeker of je het juiste as krijgt door de drukte.

Bij één van de crematieplaatsen zijn we aan de kant gegaan om te voet door de smalle steegjes te lopen. Overal lopen koeien en honden en ligt er veel koeienstront. De geuren zijn niet te beschrijven en ook niet wat je allemaal ziet. Heel veel armoede. En op elke hoek wel een tempel.

Rond 7.00 uur gingen we terug naar het hotel voor het ontbijt. Daarna nog even snel een dutje en om 10.00 uur door naar Sarnath.

Sarnath ligt 14 kilometer van Varanasi. In deze stad onderwees Boeddha zo’n 2.500 jaar geleden zijn eerste leerlingen. We zijn gaan kijken bij de 34 meter hoge Dhamek Stupa die, naar wordt beweerd, de plaats aan geeft waar Boeddha indertijd predikte. Oorspronkelijk was er een tweede tempel, de Dharma-rajika Stupa, die echter is verwoest. Iets meer naar het westen zijn de resten van de Ashoka-zuil, waarvan de schitterende leeuwenkapiteel thans de hoofdattractie is van het archeologisch museum.

Hierna  nog even naar een zijden werkplaats/winkel geweest en weer terug naar het hotel. De rest van de dag was vrij te besteden. We lagen lekker bij het zwembad toen de lucht betrok. Helaas heeft het de rest van de dag geregend. Daardoor hebben we nog wel een goede middagdut gedaan. Morgen vertrekken we weer met het vliegtuig naar Khajuraho.

Dag 5. Woensdag 10 september: Khajuraho

Na het ontbijt werden we om 9.45 uur opgehaald bij het hotel om naar het vliegveld te gaan. We zaten in totaal met 4 toeristen te wachten op het vliegtuig. En we waren uiteindelijk ook de enigen die aan boord gingen. Het vliegtuig was van Kingfisher; het merk wat ook in bier zit en waarschijnlijk nog in meer dingen. Het was echt een luxe vliegtuig. Iedereen eigen TV schermpjes en goede stoelen. Iets wat je niet verwacht van een Indiase vliegtuigmaatschappij.

De vlucht ging heel snel en voor we het wisten gingen we al landen. Buiten aangekomen was er  niemand van Kuoni. Gelukkig zijn de mensen hier heel aardig en gingen er een aantal al voor ons bellen. 5 minuten later was de auto er. Het hotel was maar een paar minuten rijden.

Om 16.00 uur zou onze gids ons komen ophalen dus we konden nog wat lunchen en relaxen. Deze middag zijn we gaan kijken bij de oost-groep van de tempels van Khajuraho. Even het verhaal van Khajuraho.

Volgens een legende werd Hemvati, de lieftallige dochter van een brahmaan, ongeveer duizend jaar geleden door de maangod verleid, toen zijn een bad in een vijver nam. Uit hun gemeenschap werd Chandravarman geboren, de stichter van de Chandela-Rajput-dynastie die tussen 950 en 1050 in totaal 85 tempels in Khajuraho liet bouwen, waarvan er slechts 22 bewaard zijn gebleven. Deze enorme bouwwerken met fraai bewerkte natuursteen zijn architectonische meesterwerken. De reliëfs op de frontons behoren tot het mooiste dat de mens heeft geschapen.

Vaak worden alleen de erotische beelden getoond; bekijk ze niet afzonderlijk maar in hun samenhang en je herkent de achting van de beeldhouwers voor het aards bestaan van de mens met zijn wisselde stemmingen; in het gevecht en in het gebed, verlangend en liefhebbend, in rust en in beweging. In contrast met de uitbundige levendigheid staat de sublieme eenvoud van het Garba Grihas (sanctum sanctorum) van het interieur.

De beroemdste tempel is de Khandariya Mahadev, waar elk jaar in maart een dansfeest wordt gehouden. In de oost-groep staan niet de grootste tempels en ook niet de tempels met de kama sutra afbeeldingen. Deze tempels zijn weer heel anders dan de tempels die we al eerder hebben gezien, ook elders in de wereld. Om 19.30 uur zijn we naar de “sound and light show” geweest. In één uur wordt het verhaal verteld van de tempels van Khajuraho en worden ze mooi verlicht. Maar eigenlijk zit je gewoon een uur lang naar verlichte stenen te kijken!!!!!! Ach, dat hebben we ook weer meegemaakt. Morgen gaan we naar de west-groep van de tempels.

Dag 6. Donderdag 11 september: Khajuraho

Na weer een goed ontbijt vertrokken we om 9.00 uur naar de tempels. Dit is dezelfde plek als waar we gisteren de show hebben gezien. Deze tempels liggen aan een mooie grote tuin. Ze zijn mooier en groter dan die van gisteren. Vooral de grootste tempel is echt de moeite waard.

Na de tempels zijn we nog bij een grote winkel geweest waar ze allerlei souvenirs hebben. Maar bij de grote winkels is de prijs altijd veelste hoog, dus we hebben rondgekeken en zijn toen weer met lege handen vertrokken.

Terug in het hotel begon het te regenen; het was ook zo warm. Maar rond 13.00 uur was het droog en zijn we bij het zwembad gaan liggen. Rond 16.00 uur hadden we weer genoeg zon gehad en was het tijd voor een siësta. Na het heerlijke avondeten zijn we nog gaan poolen. Nu de koffers weer pakken voor het vertrek van morgen naar Agra.

Dag 7. Vrijdag 12 september: Agra (190 km)

Om 8.00 uur vertrokken we voor een lange autorit naar Orcha. Er stond 5 ½ uur voor gepland, maar om 11.30 uur waren we er al.

Orcha is een 16e eeuws stadje dat er in veel opzichten nog net zo uitziet als toen het werd gebouwd. De stichter van Orcha, Ruda Pratap Bundela, bouwde zijn hoofdstad in 1531 aan de Betwa, te midden van golvende heuvels. Op een versterkt eiland in de rivier bevinden zich drie 17e eeuwse paleizen, de Jehangir Mahal, de Raj Mahal en de Raj Praveen Mahal. Binnen het fort staan ook verscheidene interessante tempels uit de 16e eeuw. Tegen de achtergrond van de groene heuvels aan de overkant van de blauwe rivier bieden Orcha’s indrukwekkende Chhatris (gedenktekens) een onvergetelijke aanblik.

Er waren ook hele mooie schilderingen op de muren en op het plafond die al honderden jaren oud zijn en niet zijn gerestaureerd. Omdat in de tempels helemaal geen oude meubels meer stonden, mochten we een kijkje nemen in de mooiste kamer van het hotel bij de tempel. Dan zie je weer goed de Engelse invloeden terug komen.

Na de lunch en een rustpauze reden we met de auto naar Jhansi wat niet ver van Orcha lag. Hier hadden we om 15.20 uur de trein naar Agra. Een “airco” coupé met alle toeristen. We hadden wat vertraging en kwamen uiteindelijk 3 kwartier later dan gepland in Agra aan. De trein was verder redelijk goed, alleen het toilet is nooit zo’n pretje, zeker als je darmen in opstand zijn van alle kruiden. Maar ik heb het overleefd.

Het station in Agra was chaos, want er waren veel toeristen die bang waren dat de trein zonder hun zou vertrekken omdat wij er te lang over deden om eruit te komen!

Het hotel in Agra is de grootste die er is in de stad en dat is te zien ook. Heel veel kamers, gangen, restaurants en mensen. Maar het ziet er super uit dus je hoort ons niet klagen. Hopelijk morgen minder last van de buik.

Dag 8. Zaterdag 13 september: Agra

Een drukke dag op de planning vandaag. Om 8.00 uur vertrokken we vanuit het hotel naar de Taj Mahal. Er mogen geen auto’s dichtbij de Taj komen, dus we moesten onze wagen verlaten. Maar er stond alweer een nieuw voertuig te wachten: een paard. Met een soort van karretje erachter waar wij in konden. Het allerlaatste stuk moesten we lopen.

Eerst een stukje historie van de Taj Mahal.

De dood van zijn geliefde koningin Mumtaz Mahal in 1631 was voor Mogol-vorst Shyah Jahan aanleiding de herinnering aan haar te vereeuwigen met een mausoleum van ongekende schoonheid. Begaafde kunstenaars en 20.000 arbeiders werkten 22 jaar aan de bouw van het praalgraf. De ligging van het mausoleum achter in de tuin accentueert de volmaakte symmetrie van het ontwerp. Alle gebouwen zijn qua verhoudingen op elkaar afgestemd (de toegangspoort, moskee en het gastenverblijf).

Onder de koepel in de centrale hal zijn de cenotafen van Mumtaz Mahal en Shah Jahan, die daar later door zijn zoon Aurangzeb werd bijgezet (de eigenlijke graven liggen in een ondergrondse kamer). Hoewel hij bijna 75 meter hoog is, behoudt de Taj Mahal met zijn lumineuze helderheid het karakter van een kostbaar juweel. Het spel van het licht op het marmer werkt als een spiegel van stemmingen.

Op de Taj Mahal mag je niet met schoenen lopen of je moet er van die ziekenhuis/zwembad slofjes overheen doen. Het inlegmarmer in en op de Taj Mahal is adembenemend om te zien.

Na de Taj Mahal zijn we naar een winkel gegaan waar ze nog steeds op authentieke wijze het inlegmarmer maken. Het is een heel karwei om al die kleine figuurtjes uit de verschillende gekleurde stenen te halen en dan alles netjes in het marmer te plaatsen. Deze techniek vindt alleen hier in Agra plaats. Alle andere plaatsen waar je dit ziet, zijn niet de authentieke en vaak nep.

De volgende stop was het Agra fort. Dit indrukwekkende fort aan de oever van de Yamuna is uniek. Hier ontwikkelde zich vanaf 1565 onder Akbar het bouwconcept van de Mogols. Maar de meeste van de onder hem tot stand gekomen paleizen en gebouwen binnen het fort zijn verwoest en door stralend witte marmeren bouwwerken van zijn kleinzoon Shah Jahan vervangen. Naast de massieve vestigingwallen van zandsteen, die in totaal 2,5 kilometer lang zijn, en de hoge poortgebouwen is het paleis Jehangir Mahal met zijn versierde hekwerk en reliëfs het enige gebouw uit de tijd van Akbar dat bewaard is gebleven.

De Diwan-i-Khas, het paleis voor privé-audiënties, werd door Shah Jahan gebouwd. Bepalend voor de stijl zijn de elegante zuilen en de kenmerkende met bladmotieven versierde bogen. Voordat hij naar Delhi verhuisde, stond hier de wereldberoemde Pauwentroon. Verder is er te bezichtigen de Khas Mahal, de Jasmine toren, de Musamman Buri, de Shish Mahal en de Hamam. Ook staan er twee moskeeën: de Moti Masjid (Parelmoskee) en de Nagina Masjid (Juwelenmoskee).

Hierna zijn we de rivier Yamuna overgestoken en slechts 3 kilometer stroomafwaarts ligt het Itima ud-Daulah, het mausoleum van Mirza Ghiyas Beg, de schoonvader van Jehangir. Als blijk van waardering voor zijn aan het Mogol-rijk bewezen diensten werd hem de titel Itmad-ud-Daula (steunpilaar van de staat) verleend. Zijn gelijknamige mausoleum werd door zijn dochter Nur Jahan in 1628 voltooid.

Dit juwelenkistje is een fraai voorbeeld van Mogol-architectuur en door het toepassen van inlegwerk in marmer (treffend ‘steenborduurwerk’ genoemd) een voorloper van de Taj Mahal.

Hierna was het tijd voor de lunch ergens in Agra. Smaakte goed en dus konden we weer verder. Nog even bij een winkel wat thee gekocht en toen was het tijd om naar het beren rescue centre van Wildlife SOS te gaan.

Dit opvangcentrum is één van de projecten die de Stichting Vrienden Safaripark steunt waar wij nauw bij betrokken zijn. Een man en vrouw die deze organisatie in India hebben opgezet, hebben wij eerder dit jaar ontmoet in Nederland. Ze stonden erop dat wij in hun opvangcentrum zouden komen kijken, zeker nu weer er zo dichtbij in de buurt waren.

Het ligt ongeveer 20 kilometer buiten Agra wat hier inhoudt dat het ruim 1 uur rijden is. Helaas waren onze kennissen elders in het land, maar ze hadden voor iemand gezorgd die ons een deel van het park kon laten zien.

Er staat hun een groot natuurgebied ter beschikking waar ze de beren kunnen opvangen, genezen en een goed leven kunnen laten lijden. Wij hadden het voorrecht om alle dingen te zien die normaal niemand mag zien.

Ze hadden twee grote terreinen voor de jonkies. De eerste groep waren de hele kleine beren van een paar maanden oud die in beslag zijn genomen van stropers die de moeders van deze kleintjes hebben gedood, met name om de galblaas. De tweede groep waren beren van ouder dan een jaar. Ze hadden het super naar hun zin, waren lekker met elkaar aan het spelen, zaten in een autoband, in het water, in de bomen of hadden veel interesse in ons. Ze hadden weinig geleden in de tijd bij de stropers.

Ook was er een groep van 3 blinde beren. Deze hebben het minder goed dan de anderen omdat ze veel hebben geleden in het verleden. Deze beren werden door de Gipsy’s gebruikt als dansberen voor de toeristen. Ze kregen een touw door hun lip, een ring over hun snuit en moesten de hele dag op hun achterpoten staan om te dansen. Ze werden mishandeld en hun grote kiezen werden er deels zonder verdoving uitgetrokken. De innerlijke littekens blijven altijd bestaan, maar hier leren ze weer beer te zijn.

Er zijn aparte kooien om de grote beren te voeren en die kooien worden drie keer per dag schoongemaakt. Dieren die gewond zijn, worden geholpen door de dierenarts in hun eigen “ziekenhuisje” met operatietafel en röntgenapparatuur. Daarna worden ze in een kleine kooi geplaatst waarin ze goed kunnen herstellen en niks overbelasten.

In het ziekenhuis waren ook drie andere dieren aanwezig: twee slangen en een aap. De ene slang was bekogeld met stenen en had een hoofdwond, de andere slang zat onder de olie en dergelijke en was helemaal verbleekt. De aap was deze ochtend gevonden en was bovenop de belangrijkste hoogspanningskabels van het park gevallen. De aap was volledig in shock en zat helemaal ineengedoken. Er werd verteld dat zijn hele gezicht verminkt was, maar dat heb ik ze maar op hun woord gelooft.

De overheid heeft gezegd dat ze voor alle zieke dieren moeten zorgen omdat hier de faciliteiten zijn. Maar het brengt wel weer extra werk met zich mee.

We kregen de plek te zien waar ze educatie geven aan de Gipsy’s en aan kinderen. Wij kregen daar een filmpje te zien wat Wildlife SOS allemaal doet. Bijvoorbeeld de Gipsy’s in dienst nemen nadat ze de beren hebben afgestaan en ze zo leren hoe je met deze dieren om moet gaan. Ook hebben we het winkeltje gezien waar ze wat souvenirs hebben en we kregen ook gelijk dingen mee als dank.

Er zal nog veel geld ingezameld moeten worden om alle beren te kunnen helpen, want één beer kost per dag 150 rupees (ongeveer 2 ½ euro) en er moet nog zo’n 45 man personeel betaald worden. Toeristen worden hier zelden toegelaten om de beren een zo vrij mogelijk leven te bieden.

We gaan, als we terug zijn in Nederland, proberen om extra geld in te zamelen en zo nog meer beren te kunnen redden van een vreselijk leven op slechts twee poten in plaats van op vier. Een heel indrukwekkende dag die we niet snel zullen vergeten!

Dag 9. Zondag 14 september: Jaipur (235 km)

Vandaag een lange rit voor de boeg van ongeveer zes uur. Eerst brachten we onderweg een bezoek aan Fatehpur Sikri, 37 kilometer ten westen van Agra.

Dit is een fascinerende stad hoewel hij verlaten is en deels tot een ruïne is vervallen. De vorstelijke residentie van rode zandsteen is zo goed bewaard gebleven dat het haast lijkt of Akbar de stad pas gisteren heeft verlaten. In 1569 bouwde Akbar de prachtige Jami Masjid vlakbij de hut van de heilige. Toen hij in 1571 een tweede zoon kreeg, besloot de dankbare keizer hier een machtige stad te bouwen. Ter herinnering aan zijn overwinning op Gujarat gaf Akbar de stad in 1573 de naam Fatehpur (Stad van de Overwinning).

Rond 16.00 uur kwamen we aan in Jaipur. Het viel meteen op dat deze stad al een erg oude stad is. De oude stadsmuren waren erg goed zichtbaar. Er waren geen nieuwere gebouwen zoals bijvoorbeeld in Delhi of in Agra. Er stroomde ook erg veel water over de wegen door de regenval en dit werkte ook een beetje als een open riool met allerlei afval erbij. We vroegen ons af waar ons hotel zou zijn in deze arme buurt. Na een aantal smalle steegjes kwamen we aan bij een gebouw met een grote binnenplaats. Dit was ons hotel, een soort oud Engels fort. De hotelkamer was er mooi. Vanuit de gang moesten we een trapje op en kwamen we in de slaapkamer met een groot bed, flatscreen televisie en allerlei nisjes. De aparte badkamer was heel groot met een bad en luxe douche. Een echt paleisje.

We zaten lekker buiten voor het avondeten met kaarslicht, toen het wat begon te druppen. De eetzaal binnen was erg mooi en zeker de moeite waard om hier te dineren. Ook hier was het eten heerlijk en hebben we weer nieuwe dingen gegeten. Ook hebben we nog op internet gekeken naar het laatste nieuws. Slecht nieuws was wel dat gisteren avond rond 18.15 uur vijf bommen zijn afgegaan in Delhi. Gelukkig is dit niet een week eerder gebeurd toen wij er waren. Het was wel schrikken, aangezien een vriend van ons van het berenpark in Delhi woont. De bommen waren afgegaan in/bij grote markten in Delhi. Hopelijk blijft het hierbij en gaan ze geen andere steden terroriseren waar wij nog naartoe gaan. Het is afwachten, maar het gewone leven is alweer doorgegaan in Delhi, dus wij staan er ook maar niet te lang bij stil.

Dag 10. Maandag 15 september: Jaipur

Deze dag begon met een bezoek aan het Amber fort, 11 kilometer buiten Jaipur. Dit was de oorspronkelijke residentie van de maharadja’s. Dit fort is één van de mooiste paleiscomplexen van Rajasthan. Het werd gebouwd door radja Man Singh I (1586 – 1614), een van de eerste Rajputs die zich aan Mogolvorst Akbar onderwierp. De mooiste paleizen in dit complex zijn echter in de tijd van Shah Jahan ontstaan.

Je kunt goed zien hoe de Rajput-koningen, die door hun werkzaamheden vaak in Agra of Delhi moesten zijn, hier de Mogolpracht hebben nagebootst. Dat valt vooral op bij de sierlijke Sheesh Mahal, de privé-ontvangstzaal, en de Sukh Mahal, de Ganesh Pol en de schitterende Suhag Mandir. De klim naar het paleis is een bijzondere ervaring aangezien deze gebeurt op de rug van een mooi versierde olifant. De terugweg vond plaats door middel van een jeep.

Na het fort zijn we naar een edelstenen slijperij gegaan. Hier lieten ze zien hoe ze de grote stenen tot mooie blinkende steentjes maken. Ook hier zat natuurlijk een uitgebreide winkel bij.

Voordat we naar het Stadspaleis zouden gaan, bezochten we eerst de Jantar Mantar, vroeger de grootste sterrenwacht ter wereld, die tussen 1728 en 1734 werd gebouwd door Jai Singh II. Hij was een enthousiast astronoom en liet zich boeken en sterrenkaarten uit de hele wereld toesturen. De enorme omvang van de instrumenten moest een nauwkeurige meting garanderen. Het grootste meetinstrument is op 2 seconden secuur, de kleinere op 20 seconden.

Door een andere wijze van meting ten opzichte van de huidige horloge, lopen de instrumenten hier 23 minuten achter op de huidige tijd. In totaal zijn er zestien fijn afgestelde, gemetselde instrumenten met elk een eigen functie. Sommige werken als zonnewijzer, andere volgen de bewegingen van sterren en planeten.

Een deel van het Stadspaleis is nog steeds als residentie van de voormalige maharadja in gebruik, in een ander deel is een museum ondergebracht. Er zijn schatten te zien van de rijkste vorsten van Rajasthan, zoals tapijten, miniaturen en textielwaren. Het paleis zelf getuigt van een periode van overdaad. Er is de beroemde pauwenhof, waarboven zich de Chandra Mahal verheft, waar de maharadja woont. In de audiëntiehal staan de twee grootste zilveren vazen ter wereld, speciaal gemaakt voor maharadja Madho Singh, die ze, gevuld met Ganges-water voor de rituele reiniging meenam naar Londen waar hij de kroning van Edward VII bijwoonde.

Hierna zijn we nog bij een werkplaats geweest waar ze stoffen bedrukken met stempels. Ook hier was weer een grote winkel bij. De rest van de middag hebben we op een soort hemelbed gelegen bij het zwembad en genoten van het heerlijke water en de jacuzzi. Morgen reizen we weer verder India door, maar wel lekker uitslapen en vertrekken om 10.00 uur.

Dag 11. Dinsdag 16 september: Kuchaman (180 km)

Een rit van iets minder dan vier uur staat op de planning voor vandaag. Deze reis brengt ons door een groen deel van India. Veel kleine dorpjes en kudde dieren. Het had afgelopen nacht veel geregend en een deel van de wegen waren een grote modderpoel. Het was af en toe zoeken naar een goed pad.

Aangekomen onderaan de berg waar fort Kuchaman aan ligt, stappen we over op een jeep die ons naar boven brengt. Het is een behoorlijk groot fort met daarin 37 hotelkamers. Wij zijn de enige gasten. Helaas valt de kamer flink tegen. Een groot bed en een simpele badkamer en daar moeten we het mee doen. Op internet stond dat het een 4-sterren hotel was, maar op dit moment durven we er net 2 sterren aan te geven voor de ligging. We hebben wel een terras aan de kamer met uitzicht over de stad.

Er zouden twee zwembaden moeten zijn volgens internet, één binnen en één buiten. Die binnen was, hadden we al snel gevonden. Er stond maar een heel klein laagje water in en het zag er zeer onaantrekkelijk uit. Aan het einde van de middag kregen we een rondleiding in het fort. Er is weinig aan het fort gedaan terwijl er toch veel mogelijkheden zijn. We zagen de spiegelkamer van de vrouw van de keizer, de slaapkamer en de kamer met kama sutra schilderingen. Er was wel een “buitenzwembad”, maar die was van de tijd van de keizer en stond dus leeg.

Ook was er een balkon waar de vrouw van de keizer zelfmoord kon plegen als de keizer gedood werd. Ze sprong van het balkon in een heel groot waterbassin. Al met al een mooi fort, maar totaal niet goed gebruikt als hotel. Het avondeten was buiten met kaarslicht en uitzicht over de stad. Het eten smaakte verder goed. De rest van de avond gaan we maar wat lezen en dan maar slapen, want verder kunnen we hier niks doen. Gelukkig is het maar voor één nachtje!

Dag 12. Woensdag 17 september: Mandawa (180 km)

Na een redelijk goede nacht en een minder goed ontbijt, namen we afscheid van ons privé fort. We moesten weer 4 uur rijden naar de volgende plaats: Mandawa. Het eerste stuk ging goed, maar toen kregen we erg slecht wegdek met heel veel hobbels. Verder was het uitzicht redelijk hetzelfde met wat bomen en struiken en af en toe schapen, geiten, koeien en dromedarissen.

Het hotel zag er leuk uit. Soort van lemen hutjes die een dorpje vormden. En het mooie was, dat we voor onze kamer een upgrade kregen en we nu een luxe kamer kregen. In het eerste hutje was de plamuur van het plafond in de badkamer naar beneden gekomen, dus kregen we een andere. In het hutje is een soort van zithoek en daarachter een heel groot bed. De badkamer bestond uit een stortdouche en een apart bad.

In de namiddag hadden we nog een uitstapje. In dit dorpje zijn we gaan kijken naar de mooi beschilderde huizen: Haveli’s. Deze zijn ontstaan in de 18e eeuw en gemaakt door welgestelde families. De schilderingen bestaan met name uit Hindu mythologie, historie, goden en het alledaagse leven. Bovenop een Haveli hadden we een mooi uitzicht over het dorp. Het diner was in buffetvorm en was redelijk goed. De kip begint ons al een beetje te vervelen, maar wie weet wat we allemaal nog gaan krijgen. We waren al snel moe en lagen voor 23.00 uur al te slapen. Morgen wat later vertrekken; om 10.00 uur rijden we naar Bikaner.

Dag 13. Donderdag 18 september: Bikaner (206 km)

De ochtend begon al goed. Na het ontbijt begon het te regenen. Gelukkig is het hier met de regen ook nog lekker warm, dus het is niet zo erg. Onderweg heeft het ook nog wat geregend. We zijn nog even gestopt bij een “wegrestaurant” waar we wat konden kopen aan eten en drinken en even een plaspauze konden houden. Na een kwartier gingen we weer verder. Uiteindelijk kostte het ongeveer 3 ½ uur om naar Bikaner te rijden. Hier zitten we in een hotel wat in het paleis van de maharadja zit. Een deel is nog paleis en een deel is hotel.

Een klein stukje historie:

Bikaner is gesticht in 1488. Bikaners Lalgarth Palace, uitgevoerd in rood zandsteen, is een combinatie van Rajput-, Mogol- en Europese architectuur. Het stamt uit 1902. Twee vleugels van dit paleis doen tegenwoordig dienst als Heritage Hotel. Het laat-16e-eeuwse fort Junagarh is nooit veroverd. Binnen de muren vind je prachtige paleizen, binnenplaatsen, paviljoentjes en de tempel van de koninklijke familie. De durbar is versierd met adembenemende muurschilderingen, verguld stucwerk, bloempatronen en ongelofelijk mooie tapijten.

Helaas waren wij minder gecharmeerd van het paleis en onze hotelkamer, maar het is maar voor één nacht. Het fort was wel heel mooi, ook al regende het heel hard. We zijn ook nog bij een tempel geweest, maar die vonden we ook niet echt speciaal. We zijn al verwend aan het worden. Het avondeten was weer een buffet, maar had een vieze soep, slechts één vleesgerecht, rijst en verder vier bakken met iets vegetarisch waar wij niet van konden afleiden wat het was. Gelukkig was het toetje vanille-ijs. We gaan maar weer naar onze paleiskamer om wat televisie te kijken en daarna hopelijk lekker slapen.

Dag 14. Vrijdag 19 september: Jaisalmer (326 km)

Vandaag een rit van zes uur voor de boeg. Het begin van de “snelweg” was weer lekker slecht. Overal losse kiezels en maar heel weinig asfalt. Maar daarna ging het goed. We hadden onderweg een stop voor de lunch. Veilig fried chicken en french fries; gefrituurd dus geen bacteriën mogelijk (hopelijk). Het landschap varieerde steeds meer van bomen en planten naar zandvlaktes met hier en daar een boompje. In de dorpjes die we passeerden, waren de voorzieningen slecht en was er een tekort aan water. Helaas kunnen we daar niks aan doen.

Rond 14.00 uur naderden we Jaisalmer. Ongeveer 800 jaar geleden werd op Trikuta Hill een geduchte vesting gebouwd, die zich verheft boven een uitgestrekte kale vlakte. In 1156 besloot Jaisal, de Rajput-vorst van de Bhatti’s, zijn hoofdstad van Lodurva (16 kilometer) hierheen te verplaatsen. De kluizenaar Eesul vertelde hem dat Krishna hem had voorspeld dat een afstamming van zijn clan over Trikuta zou regeren. Toen de Bhatti’s dat hoorden, zag Jaisal zichzelf als uitverkorene om deze profetie te realiseren. Jaisalmer bevond zich altijd in de achterhoede van de ontwikkelingen.

Een van de weinige bronnen van inkomsten was de specerijenroute, die door de aanleg van de haven van Bombay echter van steeds minder belang werd. Wat hun militaire macht betrof, konden de Bhatti’s zich niet met de andere Rajput-staten meten, maar ze maakten wel handig gebruik van hun afgelegen positie. Maar de sultan van Delhi die in de 13e eeuw met expansieplannen rondliep, konden ze op den duur geen weerstand bieden.

Hun fort werd tot twee keer toe aangevallen en zeven jaar lang werd de vesting belegerd door het leger van Alauddin Khilji. De legende verhaalt van een verschrikkelijke jauhar van de Rajput-vrouwen, terwijl de mannen een zekere dood tegemoet reden. Sindsdien was de staat schatplichtig aan Delhi. Toen de Engelsen de macht in India overnamen, erkende Jaisalmer onmiddellijk het Brits gezag. Door hongersnoden en later door de afgrenzing van Pakistan raakte de stad zowat overbevolkt.

Aan de voet van het Trikuta-gebergte ontstaat thans weliswaar langzaamaan een moderne stad, maar de uit goudkleurige zandsteen opgetrokken en nog altijd bewoonde vesting van Jaisailmer heeft nog altijd zijn levendig middeleeuws karakter behouden.

Het hotel zag er goed uit en bij het zwembad was het weer lekker relaxen. Morgen gaan we de stad bekijken, dus vanavond genieten we nog wat van de rust.

Dag 15. Zaterdag 20 september: Jaisalmer

Als eerst bezochten we vandaag de Gandi Sar, een kunstmatig meer voor de watervoorziening. Deze ligt aan de rand van het fort. Daarna was het tijd om het fort te bezichtigen.

Het fort wordt ook wel een ‘levend museum’ genoemd. Een wandeling door het fort en de oude stad is fascinerend. Een bochtige weg voert door de schilderachtige bazaar (met zijn beroemde geweven dekens en sjaals, zilveren juwelen en bedrukte stoffen) naar de Manek Chowk, waar vroeger de karavanen arriveerden. Een steil hellend pad voert door vier hoge poorten naar de ingang van de vesting. De laatste, de Hava Pol, komt uit op een open plein waar ooit de audiënties werden gehouden. Enkele gebouwen van het complex zijn te bezichtigen. Nog interessanter is een wandeling door de straatjes van het fort. De bouwstijl is overwegend traditioneel. Binnen de muren hebben zich na een langdurige ontvolking weer enkele gezinnen gevestigd.

Onze gids woont in het fort en heeft zijn eigen kledingwinkel hier. We hebben veel mooie kledingstukken gezien die zijn moeder voor hem maakt. Uiteindelijk zullen wij deze kleren heel weinig dragen in Nederland, maar ik kon het niet laten om twee sjaals bij hem te kopen.

We zijn gaan kijken bij twee jaina-tempels (12de – 15de eeuw) die bekend zijn om hun beeldhouwwerken – de Ashtapadi Mandir en de Rishabdevji-tempel. Het vakmanschap van de beroemde Silavats, beeldhouwers van Jaisalmer, kun je in de oude stad vlakbij de Manek Chowk bewonderen. In de 18de en 19de eeuw beleefde deze kunst zijn bloei, die vooral tot uitdrukking komt in de filigreinen façaden van de Haveli’s, de vroegere herenhuizen.

Patwon Ki Haveli was een brokaatkoopman, die om zijn waren beroemd was van Afghanistan tot China. De bouw van het huis dat uit vijf eenheden bestaat, begon in 1800 en nam vijftig jaar in beslag. Nathmalji Ki Haveli was de premier, stamt uit het eind van de 19de eeuw en op de buitenmuur is zelfs een trein afgebeeld. Salim Singh Haveli met zijn opvallende bovenste verdieping werd in de 18de eeuw gebouwd. Deze Haveli’s zijn juweeltjes van architectuur.

Van een afstand lijkt het fort net op een groot zandkasteel. De stad Jaisalmer heet in ieder geval niet voor niks “de gouden stad”. Absoluut een mooie stad. De rest van de middag hebben we gerelaxt bij het zwembad. Morgen gaan we de woestijn in, dus we zijn erg benieuwd wat ons te wachten staat.

Dag 16. Zondag 21 september: Manvar (180 km)

Vandaag vertrekken we richting de woestijn. Het landschap wordt al zanderiger, maar een echte woestijn zien we niet. Ineens zien we naast de weg “Manvar” staan, maar nog steeds geen woestijn. Helaas, onze volgende slaapplaats is anders dan verwacht. Niks overnachten in de woestijn, maar gewoon in een huisje in een “resort”. Er stond voor de middag een jeepsafari gepland, maar bij de receptie zeiden ze dat dat er niet bij in zat en dat we er voor moesten betalen. In onze Nederlandse en Engelse reisbeschrijving stond dat we dit wel hadden, dus ze moesten maar gaan bellen. Na twee uur was het eindelijk geregeld, maar nu hadden we geen kamelenrit. Dan maar de jeepsafari.

Om 17.00 uur zouden we vertrekken met nog een ander stel. De eerste stop was bij een oudere mevrouw die in een hutje woonde. We mochten daar wat rondkijken en foto’s maken. Daarna hebben we een stuk gereden, maar nog steeds geen woestijn te zien. Op een zandduin stopten we rond 17.45 uur. Uiteindelijk hebben we hier tot 18.30 uur rondgehangen om te wachten op de zonsondergang. Die stelde uiteindelijk niet zoveel voor, dus we waren aardig teleurgesteld door deze jeepsafari.

Terug in het resort zijn we gaan douchen en hebben we buiten gegeten. Op de kamer viel regelmatig de stroom uit en dan viel ook de airco uit. Deze moesten we dan zelf weer aanzetten. Dit heb ik dus een deel van de nacht moeten doen. Morgen reizen we weer verder.

Dag 17. Maandag 22 september: Jodhpur (120 km)

Hoera, Rogier is vandaag jarig, maar hij voelt zich niet zo lekker. Zal hopelijk wel weer over gaan.

We hebben vandaag een kort ritje van twee uur naar Jodhpur. We zitten in een mooi en luxe hotel, dus we mogen niet klagen. Het zwembad is ook erg mooi, maar daar hebben we geen tijd voor. Om 13.00 uur gaan we de stad bekijken.

Jodhpur, de voormalige hoofdstad van Marwar, is de poort naar de Thar-woestijn. De maharadja’s van Jodhpur behoren tot de Rathor-clan. In 1453 veroverde radja Jodha het gebied rondom het huidige Jodhpur en gaf het zijn naam. In 1459 bouwde hij op een rots het majestueuze Mehrangarh fort, dat 130 meter boven de moderne, bedrijvige stad troont. Over een kronkelweg en door een indrukwekkende poort kom je er binnen. Op de Loha Pol, de ijzeren poort, staat de handafdruk van een vrouw die zich, om satis te worden, op een brandstapel liet verbranden na de dood van haar echtgenoot. Door de Loha Pol kon je bij de Nagnechiji-tempel, die is gewijd aan de familiegodin van Rathor-Raputs van Jodhpur. Vanaf de massieve vestingwal met zijn kanonnen heb je een spectaculair uitzicht over de (blauwe) stad.

In de koninklijke paleizen zijn tegenwoordig zeer mooie musea, die kostbare schatten herbergen, waaronder gouden en zilveren howdahs (olifantenzadels) en een Mogol-tent, waarin de vorst op zijn tochten door de woestijn bezoekers ontving. Helaas was Rogier al snel weer misselijk geworden en heb ik een groot deel van de tour in mijn eentje gedaan.

Aan de weg naar het fort liggen de Jaswant Thada, het gedenkteken voor Jaswant Singh II (1899), plus gedenkschrijnen van andere maharadja’s. Ook zijn we nog gaan kijken bij het Umaid-Bhavan-paleis, dat tussen 1930 en 1943 als laatste van de grote Indiase paleizen werd gebouwd. Rogier was nog steeds erg ziek dus we zijn snel teruggegaan naar het hotel zodat hij op bed kon gaan liggen. Ik heb nog wat gegeten en gelezen en om 17.00 uur gingen we de oude markt bekijken. Rogier bleef in het hotel, dus ik was een middagje in mijn eentje toerist.

De oude markt bestaat uit heel veel “kraampjes” met allerlei zaken door elkaar heen. Van groente en fruit tot specerijen, kleden, sieraden, potten en pannen en zelfs outdoor-tandartsen! Je kijkt je ogen uit en overal fietsen en rijden er tjoek-tjoeks door de smalle straatjes. Een leuk uitstapje om te zien. Terug in het hotel voelde Rogier zich al weer wat beter, dus we zijn gewoon gaan eten. Hopelijk doet een goede nachtrust de rest en heeft hij morgen geen last meer als we zes uur moeten rijden naar onze laatste stad in India.

Dag 18. Dinsdag 23 september: Udaipur (280 km)

Vandaag de laatste lange rit in India; ongeveer zes uur. Na ongeveer vier uur bereikten we Ranakpur. Hier ligt het grootste jaina tempel complex van India.

De Adinath-tempel dateert van 1432. Deze marmeren tempel met drie verdiepingen is de grootste jaina tempel van India. Hij is even overdadig voorzien van filigraanwerk als de tempels in Dilwara. Het witte marmer in combinatie met de overweldigende hoogte en rankheid van het complex maakt een onvergetelijke indruk. Verder zijn er nog twee tempels die zijn gewijd aan Parshvanath en Neminath, plus een kleinere zonnetempel.

Onderweg hadden we nog een lekke band, maar die was zo gerepareerd. Rogier was ook weer helemaal beter, dus dat was erg fijn. In de bergen hebben we de lunch genoten. Een mini buffet met kip, rijst, groente, aardappels en naan. Erg apart om dit eigenlijk in the middle of nowhere te krijgen.

Na nog eens twee uur rijden, bereikten we Udaipur. Ons hotel ligt in het paleis in Udaipur. We hadden een palace room, dus dan verwacht je nogal wat. Maar helaas, het viel tegen. Niet echt luxe, maar we mogen niet klagen. We zijn wat rond gaan lopen in dit complex. Een deel is privé en dus niet toegankelijk, een deel wel. Morgen gaan we dit met een gids bekijken, dus we zijn nu al benieuwd. Het avondeten was bij het zwembad. Zag er erg mooi uit, maar er was bijna niemand. Het eten was niet erg lekker en mijn tonijn was heel erg overgaar. De lunch doen we morgen wel in de stad, want de prijzen zijn hier ook veelste hoog.

Dag 19. Woensdag 24 september: Udaipur

Na het ontbijt gingen we het paleis bekijken.

Udaipur heeft tot op heden het karakter van een residentiestad bewaard. Het stadsbeeld wordt gedomineerd door het stadspaleis, het grootste paleizencomplex van Rajasthan. Ondanks talrijke uitbreidingen bleef de architectonische eenheid behouden binnen de eenvoudige muren, die hoog boven het Pichola-meer oprijzen. Een groot deel van het prachtige complex is tegenwoordig museum. Bijzonder stijlvol zijn de Mor Chowk, het Ruby-paleis, de Krishna Vilas en de Osara. De Shiv Niwas, het voormalige koninklijke gastenverblijf, is nu een van de meest luxueuze hotels van Udaipur. Alleen zijn wij dan erg benieuwd hoe de andere hotels hier zijn, want wij waren niet echt onder de indruk.

Buiten het stadspaleis staat de Jagdish-tempel (1651), gewijd aan Vishnu. In de tempel staat een mooi beeld van Garuda (half mens, half vogel), het rijdier van Vishnu. Wij zijn ook nog naar de Saheliyon Ki Bari geweest, een rustgevend park met talrijke fonteinen. We hebben nog een kijkje genomen bij lokale schilders die de oude schilderijen uit het paleis dupliceren en nieuwe schilderijen maken.

De laatste stop voor de lunch was Bhartiya Lok Kala Mandal, waar oude volksgebruiken worden bestudeerd. De lunch was erg goed en de prijs was ook een stuk prettiger dan in het hotel.

Tijdens de stichting van Udaipur ontstond het Pichola-meer. Twee eilanden die zodoende ontstonden werden koninklijke recreatiegebieden: het 16de eeuwse Jag Mandir, waar prins Khurram heen vluchtte voordat hij tot Shah Jahan werd benoemd en het Jag Niwas dat in de jaren zeventig in een luxueus hotel werd veranderd.

Om 17.00 uur hadden we een boottocht op het meer en een uitstapje op Jag Mandir. Het weer sloeg alleen ineens om en het begon te regenen. Toen het weer wat droger werd, hebben we het eiland verlaten en terug gevaren met de boot. Helaas zat een mooie zonsondergang er niet in.

Het diner was binnen in het restaurant en we wisten niet zo goed wat we moesten bestellen. Uiteindelijk was het eten een stuk lekkerder dan gisteren. We hoeven ons morgen niet te haasten, want we gaan hier pas om 12.00 uur weg. Kunnen we nog rustig de koffers inpakken.

Dag 20. Donderdag 25 september: Udaipur – Delhi – Colombo – Male

Vandaag is het einde van de India reis en een hele dag reizen/vliegen om op de Malediven te komen. In de ochtend hoefden we niet te haasten. Om 12.00 uur waren we uitgecheckt en reden we naar het vliegveld van Udaipur. We namen afscheid van onze chauffeur Laxmi die ons twee weken lang overal naartoe heeft gebracht. Op dit vliegveld vertrekken ongeveer zes tot acht vliegtuigen per dag. Het was er dus ook lekker rustig.

We zaten in een klein vliegtuig voor ongeveer 100 tot 150 mensen. In 1 ½ uur waren we in Delhi. Hier moesten we van het lokale vliegveld naar het internationale vliegveld, ongeveer ½ uurtje rijden. Daar moesten we ongeveer twee uur wachten tot onze vlucht zou vertrekken. Het was geen vliegveld waar je een hele dag zou moeten wachten; niks te doen, weinig winkeltjes en ook niet echt super eten.

De vlucht naar Colombo duurde ongeveer drie uur. Alles verliep goed en de koffers zouden automatisch naar het volgende vliegtuig worden gebracht. We hadden alleen vertraging. Een ½ uur later dan gepland vertrokken we naar Male; het was ondertussen al na 12.00 uur ’s nachts.

Iets voor 2.00 uur kwamen we aan op Male Airport. De koffers waren ook goed aangekomen. Nu moesten we nog één uur met de boot naar ons resort/eiland. Om 3.30 uur ’s nachts kwamen we daar eindelijk aan. De boottocht was best hobbelig geweest. Het regende en er waren grote golven. Na het inchecken konden we naar onze kamer. Nu lekker slapen en morgen kijken hoe het er allemaal uitziet hier.

Dag 21. Vrijdag 26 september: Meeru island

Na een zeer korte nacht moesten we er om 8.30 uur uit voor het ontbijt. Het uitzicht vanuit onze kamer was super. We hebben een jacuzzi water villa, oftewel een huisje op palen in het water met een privé jacuzzi. We liggen met de huisjes aan een houten vlonder en wij zitten helemaal aan het einde zodat we een vrij uitzicht hebben over de zee. Het regende niet meer en het zonnetje scheen.

We hebben hier all-inclusive geboekt, dus we mogen pakken wat we willen. Er zijn een aantal restaurants en bars verspreid over het eiland. Wij zitten op het noordelijke deel en mogen van het noordelijke restaurant gebruik maken.

Het ontbijtbuffet zag er heel goed uit. Heel veel keuze en eitjes ter plaatse bereid. Na het ontbijt gingen we ons huisje verder bekijken. We hadden de jacuzzi alvast aangezet zodat hij kon opwarmen. We hadden een mooi terras met ligbedjes, een trapje de zee in en een luxe badkamer. In de zee zagen we al gelijk een aantal verschillende soorten vissen en een pijlstaartrog. Ook zaten er veel krabben op de houten palen onder ons huisje.

Ik ben lekker in de zon op het ligbedje gaan liggen om te kunnen genieten van het mooie weer. Doordat je op zee zit, staat er een lekkere frisse wind, waardoor het helemaal niet warm is in de zon. Wel goed insmeren, want je hebt niet in de gaten dat je aan het verbranden bent.

Het was alweer lunchtijd. Een zeer uitgebreid buffet was voorbereid. Hier worden wij zeer blij van na al die kip en rijst van India! Na de lunch zijn we het eiland gaan verkennen. Het eiland is ongeveer 1,2 kilometer lang en 500 meter breed. Er zijn een aantal verschillende soorten huisjes: land villa’s, water villa’s, jacuzzi villa’s, jacuzzi water villa’s en twee honemoon huisjes. Er waren veel huisjes bezet, maar het voelt niet druk aan. Bij de all-inclusive zitten ook twee excursies: sunset cruise en night fishing. Hier hebben we ons voor ingeschreven. Ook kregen we een welkoms massage van 15 minuten; die hebben we voor morgen gepland en gelijk een afspraak gemaakt voor een langere massage voor volgende week.

Toen zijn we teruggegaan naar ons huisje. De jacuzzi was lekker opgewarmd dus daar zijn we lekker in gaan liggen en gaan relaxen. We hadden de Ipod opstaan met wat muziek op de achtergrond. Ondertussen was het alweer tijd geworden om te gaan douchen en die beviel ook erg goed. We hebben een stortdouche met lekker warm water.

En toen op naar het diner. Was weer net zo uitgebreid als de lunch en smaakte ook weer erg goed. Terug in het huisje hebben we de waterlamp aangezet die op het water schijnt en de vissen aantrekt. Ineens kwamen er een haai voorbij. Ik geloof niet dat ik in deze zee ga zwemmen! We waren erg moe van de korte nacht, dus het duurde niet lang om in slaap te komen.

Dag 22. Zaterdag 27 september: Meeru island

En weer een mooie dag is aangebroken. Wat is het toch mooi hier in het paradijs. Vandaag staat eigenlijk niet veel op de planning. Eerst maar eens even het ontbijt. Heerlijk en alles in overvloede en zoveel keuze!!!

De ochtend hebben we op ons terrasje doorgebracht met het lezen van onze boeken. We namen een vroege lunch omdat we om 13.15 uur onze welkomstmassage kregen. We lagen naast elkaar op twee massagetafels en hadden door een glasplaat in de vloer uitzicht op de vissen in de zee. De massage was heerlijk en we kijken al uit naar dinsdag voor onze grote massage.

Daarna hebben we nog lekker op ons terras gezeten en muziek geluisterd in de jacuzzi. Toen was het tijd om te douchen en daarna te dineren. En zo vliegt de dag voorbij en komen we lekker tot rust. Nog een filmpje gekeken in bed en daarna heerlijk slapen.

Dag 23. Zondag 28 september: Meeru island

Over deze dag kunnen we heel kort zijn: ontbijt, zonnen, lezen, lunch, zonnen, lezen, jacuzzi, douchen, dineren, televisie kijken en slapen.

Je komt hier heerlijk tot rust en door het lekkere windje is het goed toeven in de zon. We mogen niet klagen. Af en toe komt er een watervliegtuigje voorbij, of snorkelaars of mensen in een kajak. Verder is het hier heel stil en kunnen we optimaal van de rust genieten.

De kamer en jacuzzi worden iedere dag helemaal schoon gemaakt en we kunnen de hele dag in ons huisje blijven zonder ons te vervelen. We hebben nog wat ansichtkaarten gekocht in het winkeltje. Af en toe komt er een haai of een rog voorbij gezwommen en verder …… rust!

Dag 24. Maandag 29 september: Meeru island

Vandaag was in beginsel weer hetzelfde als gisteren. Na het ontbijt zijn we in het huisje gebleven, hebben we lunch gehad en zijn weer op ons terras gaan zitten met onze boeken. We zagen nog een waterslang en er liep een krab over ons terras (er zitten hier heel veel krabben).

Om 17.00 uur hadden we de Sunset “Punch” Cruise. Met vier boten gingen we de zee op om van de zonsondergang te genieten. De drie andere boten gingen naar links, maar wij gingen naar rechts. Ineens zagen we een groep dolfijnen in de verte. De mannen van de boot klopten tegen de zijkant van de boot en floten zachtjes. De dolfijnen kwamen steeds dichterbij. Een aantal maakte salto’s in de lucht en ineens zaten er vier naast de boot die met ons mee zwommen en af en toe een sprong uit het water maakten. Dit ritueel gebeurde ongeveer vier keer.

Op een gegeven moment waren er ongeveer 20 dolfijnen in de omgeving van onze boot. Elke keer kwamen ze weer terug. Het werd al donker, dus we namen afscheid van de dolfijnen en gingen terug naar ons eiland. Echt een super ervaring om te zien hoe graag de dolfijnen in de buurt van mensen komen zonder dat ze iets van ons kregen.

Terug op het eiland dronken we nog wat op het terras van de bar en maakten daarna een strandwandeling in het donker naar ons huisje. Na het douchen gingen we eten. Het was weer lekker, maar we letten wel op de hoeveelheden! Nog lekker even televisie kijken en daarna hopelijk weer lekker slapen. En morgen ….. massage !!!

Dag 25. Dinsdag 30 september: Meeru island

Weer een mooie dag vandaag, maar heel weinig wind. In de zon zitten is vandaag echt te heet. We doen het vandaag ook weer rustig aan. Lekker ontbijten, lezen, lunchen, jacuzzi en lezen. Om 17.00 uur hadden we een afspraak bij de spa. We kregen eerst samen een voetmassage en daarna een full body massage van één uur. Heerlijk ontspannen en het lichaam klaar maken voor de lange terugreis naar Nederland. Het was heerlijk en we hebben echt genoten. Nog even in de jacuzzi, douchen en dineren. We zijn nu echt totaal relaxed en klaar voor de laatste dag hier in paradijs morgen.

Dag 26. Woensdag 1 oktober: Meeru island

Vandaag de laatste dag genieten op de Malediven. Na een goed ontbijt, zijn we nog wat foto’s gaan maken voor het album. Lekker in de zon gelegen en gelezen. De lunch was weer erg goed en ook de laatste keer hier. De middag in alle rust doorgebracht.

Om 17.30 uur gingen we de “night fishing” doen. Met een boot met zes mensen gingen we de zee op. Halverwege de ligplaats viel een bemanningslid van de boot in het water. Hij kon gelukkig goed zwemmen en kon weer snel aan boord komen. Op de visplek aangekomen, kreeg iedereen een vislijntje met daaraan een loodje, haakje en aas. Iemand had al snel beet. Maar daar bleef het ook bij. Tot 19.30 uur hebben we het geprobeerd, maar de stroming was te sterk. Op een gegeven moment had ik beet, maar toen we hem aan het binnenhalen waren, was de vis ineens weg. Het haakje zit ook maar simpel aan het draadje vast en de vissen hebben door hoe ze ons voor de gek moeten houden.

Het was al 20.00 uur dus we zijn snel gaan dineren; ook dit is de laatste keer hier. Morgen moeten we hier om 6.00 uur vertrekken, dus de wekker gaat om 4.30 uur, om 5.00 uur de kamer verlaten, om 5.30 uur ontbijten en om 6.00 uur vertrekken. De koffers zijn gepakt, dus we gaan maar op tijd slapen om morgen zo fit mogelijk te kunnen vertrekken.

Dag 27. Donderdag 2 oktober: Meeru island – Male – Colombo – Delhi – Amsterdam

Vandaag is de dag van de grote terugreis. Netjes om 4.30 uur kregen we de wake-up call. Het was nog pikkedonker op het eiland maar we was zeker wel een storm op komst. Net na het opstaan, begon het heel hard te regenen. Gelukkig was dit weer één van de af en toe passerende “thundershowers” en net voordat we ons huisje moesten verlaten, was het droog. Door het donker moesten we naar de andere kant van het eiland lopen. De hoofdpad is goed verlicht, dus die hebben we gevolgd. Om 5.15 uur kwamen we aan bij de receptie. Na het betalen van de rekening en het afgeven van onze all-inclusive bandjes, gingen we om 5.30 uur ontvangen. Er was al een volledig uitgebreid ontbijt voor ons klaargezet, maar het was voor ons nog veelste vroeg om al flink te gaan eten.

Iets na zessen vertrokken we met de speedboat naar Male Airport. We hadden nu een stuk luxere taxiboot dan op de heenreis. Het was ook leuk om nu met daglicht de zee te kunnen bekijken. Na een uurtje varen, kwamen we aan bij de haven van Male. Daar was het maar een paar meter lopen naar het vliegveld. Er stond geen rij bij onze balie dus we konden meteen inchecken. Nu was het tijd om nog voor een souvenir te kijken. Er waren best veel winkeltjes en uiteindelijk hebben we een houten beeldje van twee dolfijnen gevonden.

Om 8.15 uur konden we gaan boarden en om 8.45 uur mochten we het vliegtuig in. Het was slechts een korte vlucht van ongeveer 1 ½ uur. In Colombo moesten we ruim drie uur wachten op het boarden naar Delhi. Ook hier hebben we de winkeltjes bekeken, maar dat was niet zoveel. Nog even een kleine lunch op het vliegveld, want je weet maar nooit wat je in het vliegtuig krijgt.

Het boarden en inchecken verliep goed en voor we het wisten, waren we de lucht al in. Deze vlucht duurde 3 ½ uur en we kwamen in Delhi aan in het donker. Hier moeten we alleen wat langer wachten; ongeveer zes uur. En echt goed te eten voor het diner, dat is er niet. We maken er maar het beste van!

Maar twee uur voor vertrek komen ze ons al halen voor het inchecken. Dit verloopt wat onrustig, maar uiteindelijk is alles gelukt. Bij de gates is het super druk. Er vertrekken heel veel vliegtuigen. Om 0.25 uur mogen we dan boarden. We zijn nu echt heel moe en willen graag naar huis. Gelukkig vertrekken we netjes op tijd naar Nederland. We slapen ongeveer vijf uur in het vliegtuig dus als we om 5.45 uur aankomen in Nederland zijn we redelijk uitgerust (we zijn ondertussen 3 ½ uur terug gegaan met de klok). De koffers zijn er ook super snel dus we kunnen naar mijn ouders. Die staan al netjes te wachten. Het regent in Nederland en het is 10 graden; geen echt warm welkom!

We zijn blij weer terug te zijn en kijken terug op een erg leuke vakantie!!!!!!

Scroll naar boven